Құлықтылық - адамның дүниеге, басқа адамдарға және өзіне эпикалық көзқарасының негізі формаларының бірі.

Моральмен салыстырғанда Құлықтылықтың нормалары мен максималдары міндетті әрі абсолютты болады. Бұл арада "кісі өлтірме" деген өсиетті "ең жоғары парыздың" және т. б. ешқайсысы бұза алмайды. Адамзат қоғамы тарихының бастауы деп аталған кезеңде әрбір адамның этикалық өмірі Құлықтылықтың абсолютті мүдделері мен моральдің түпкілікті, алайда неғұрлым айқын мақсаты (топтық, таптық және т. б.) арасындағы қақтығыс ретінде көрінеді.[1]

Дереккөздер

өңдеу
  1. Философиялық сөздік, Алматы: Қазақ энциклопедиясы, 1996, 525 б., ISBN 5-89800-097-6