Әсірелеу , гипербола (грек, hyperbole - күшейту) - әдебиеттегі көркемдеу тәсілдерінің бірі, әр түрлі құбылыстарды немесе белгілі бір нәрсені шамадан тыс асыра суреттеу тәсілі.

Әсірелеу - әдеби тілдің көркемдігін ғана емес, бейнелілігін, әсерлілігін арттырын, құбылтудың бір түрі. Көне эпостык жырларда, фольклорлық туындыларда жиі кездеседі. Мысалы:

« "Қара арғымақ арыса, қарға адым жер мұң болар" »

(мақал),

« "Астындағы бурылдың, Жоғарғы ерні көк тіреп, Төменгі ерні жер тіреп..." »

("Қобыланды батыр"). Әсірелеу ақын-жыршылар шығармаларында да жиі қолданылған.

« "Аққан жасы сел болған, Етегі толып, көл болған... »

" (Дулат) сынды айшықты шумақтар осының айғағы. Әсірелеу жазба ақындар шығармашылығында да қолданылады, бірақ оның сапасы, жаса- лу түрлері басқаша болып келеді және ауыз әдебиетіндегідей жиі кездесе бермейді. Мысалы: С.Торайғыров:

« "Қараңғы қазақ көгіне, Өрмелеп шығын күн болам!" »

- десе Т.Жароков:

« "Қарыңды қағып - су қылдым, Суыңды сілкіп - бу қылдым. Түтініңмен таң атқыздым. Жеріме жұлдыз жаққыздым..." »

, - деп жырлайды. Осының екеуінде де әсірелеу бар.[1]

Дереккөздер

өңдеу
  1. Қазақ әдебиеті. Энциклопедиялық анықтамалық. — Алматы: «Аруна Ltd.» ЖШС, 2010 жыл.ISBN 9965-26-096-6

Тағы қараңыз

өңдеу