Өздігінен бағытталатын инфрақызыл жүйелер

Өздігінен бағытталатын инфрақызыл жүйелер — нысананың жылуын қолдана отырып басқарылатын ракеталардың өздігінен бағытталу жүйелері. Бұл — инфрақызыл сәулені сезгіш, өздігінен бағытталатын андығыш басы бар басқару жүйелерінің бір нұсқасы. Инфрақызыл (жылу) сәулелендіру көзі қызатын бөліктері бар нысаналар — ұшақтар, ракеталар, танкілер, зауыттар мен домналар және т.б. өздігінен бағытталатын инфрақызыл жүйелердің радиолокациялық жүйелермен cалыстырғанда бірқатар артықшылықтары да, кемшіліктері де бар. Артықшылықтарына кедергілерге аз ұшырауы, құрылымының қарапайымдылығы, габаритінің анағұрлым ықшамдылығы, салмағы, жылдам тапқыштығы, бағыттылығы, жоғары деңгейдегі дәлдігі жатады. Өздігінен бағытталатын инфрақызыл жүйелердің кемшіліктері: пассивті жүйелер болғандықтан, радиолокациялық үйлестіргіштерге қарағанда, нысананың қашықтығын өлшеуге мүмкіндік бермейді, инфрақызыл оқтардың қозғалыс қашықтығы метеорологиялық жағдайларга, тәуліктің мезгіліне (олар күндізге қарағанда, түнде жақсы жұмыс істейді) байланысты. Өздігінен бағытталатын инфрақызыл жүйелердің баллистикалық ракеталарды тосып алып жоюда болашағы зор.[1]

Дереккөздер өңдеу

  1. Қазақ тілі терминдерінің салалық ғылыми түсіндірме сөздігі: Әскери іс. Алматы:"Мектеп" ААҚ , 2001