Өкпе сегменттері

Өкпе сегменті (өкпелік сегмент, бронх-өкпелік сегмент) — сәйкес өкпе салатамырымен қанданып, тұрақты сегменттік бронхпен желдетілетін және үлес құрамына енетін өкпе аймағы (Kramer и Glass, 1932 г.). Бронх пен артерия сегменттің орталығын алып жатады. Сәйкес сегменттерден қанды әкететін көктамырлар сегмент аралық дәнекер тінді перделерде орналасады. Сегмент пішіні - ұшы өкпе түбіріне қарайтын, ал негізі ағзалық (висцерал) өкпеқаппен жабылған қиық конусты еске салады. Клиникалық тұрғыда өкпенің сегменттерге бөлінуі - өкпе тініндегі ошақты өзгерістердің нақты орналасуын анықтауда маңызды.

Өкпе сегменттерінің жіктемесі өңдеу

Қазіргі кезде 1949 жылы Лондонда Отоларингологтар Конгрессі мен Сүт безі аурулары мамандарының қоғамы қабылдаған өкпе сегменттерінің жіктемесі кең таралған. Бұл жіктеме 1955 жылы Парижде өткен IV Халықаралық анатомдар конгрессінде толықтырылды^[1].

Оң өкпе өңдеу

Оң өкпенің 10 сегменті ажыратылады.

Жоғарғы үлес өңдеу

3 сегментке бөлінеді:

ұштық (лат. segmentum apicale, S₁);
артқы (лат. segmentum posterius, S₂);
алдыңғы (лат. segmentum fnterius, S₃).

Ортаңғы үлес өңдеу

Ортаңғы үлестің 2 сегменті болады:

бүйір (лат. segmentum laterale, S₄);
орта (лат. segmentum mediale, S₅).

Төменгі үлес өңдеу

Оң өкпенің төменгі үлесі 5 сегменттен тұрады:

жоғарғы (лат. segmentum apicalis (superius), S₆);
орта негіздік, не жүректік (лат. segmentum basale mediale (cardiacum), S₇);
алдыңғы негіздік (лат. segmentum basale anterius, S₈);
бүйір негіздік (лат. segmentum basale laterale, S₉);
артқы негіздік (лат. segmentum posterius, S₁₀).

Сол өкпе өңдеу

Сол жақ өкпеде әдетте 10 сегмент бар.

Жоғарғы үлес өңдеу

Сол өкпенің жоғарғы үлесі 5 сегментке бөлінген:

ұштық (лат. segmentum apicale, S 1);
артқы (лат. segmentum posterius, S₂);
алдыңғы (лат. segmentum anterius, S₃);
жоғарғы тілшіктік (лат. segmentum lingularis superius, S₄);
төменгі тілшіктік (лат. segmentum lingularis inferius, S₅).

Төменгі үлес өңдеу

Төменгі үлестің 5 сегменті ажыратылады:

жоғарғы (лат. segmentum apicalis (superius), S₆);
орта негіздік (лат. segmentum basale mediale, S7), тұрақты емес;
алдыңғы негіздік (лат. segmentum basale anterius, S₈);
бүйір негіздік (лат. segmentum basale laterale, S₉);
артқы негіздік (лат. segmentum posterius, S₁₀).

Дереккөздер өңдеу

↑ Чернеховская Н. Е., Федченко Г. Г., Андреев В. Г., Поваляев А. В. Тыныс алу мүшелерінің рентген-эндоскопиялық диагностикасы — М., 2007. — Б. 8-11. — 240 б. — ISBN 5-98322-308-9.

[1] Чернеховская Н. Е., Федченко Г. Г., Андреев В. Г., Поваляев А. В. Тыныс алу мүшелерінің рентген-эндоскопиялық диагностикасы — М., 2007. — Б. 8-11. — 240 б. — ISBN 5-98322-308-9.

[1]