Аблаут (нем. ablaut) — сөз түрлендіретін, сөзжасамдық мағынаны білдіретін дауысты дыбыстар алмасуының бір түрі.

Аблаут ішкі флексия қызметін атқаратын морфонологиялық құбылыс. Бүл ұғымды үндіеуропа тілдерінің (оның ішінде герман тілдерінің) грамматикалық жүйесін сипаттау үшін Гримм енгізген, түркі тілдеріне тән емес.[1]

Дереккөздер өңдеу

  1. Тіл білімі терминдерінің түсіндірме сөздігі — Алматы. «Сөздік-Словарь», 2005 жыл. ISBN 9965-409-88-9