Акцент (лат. accentys, нем. akzent — екпін), тіл білімінде [1]

  1. Екпін;
  2. Өзге тілде сөйлеушінің ауызекі сөзіндегі ерекшелік;
  3. Өзінің ана тілінде емес, басқа тілде сөйлеушіге тән өзіндік айтылуы және бөтен тілдердің дыбыстарын ана тілінің дыбыстарымен еріксіз алмастыруында көрінуі.[2]
  4. Екпін түсетін дыбысты көрсететін таңба. Музыкада — акцент музыкалық шығарманың жеке дыбыстарына, аккордына ерекше екпін, күш беріп, даралап ойнау (Акцент белгісі: >, у, sf тағы басқа). Акцент дыбысты ырғақтық жағынан ұзарту, тембрін өзгерту, гармониялық алмасу тағы басқа арқылы да жүзеге асады.[3]
  5. Фонология немесе белгілі бір өңірдегі диалектінің айтылуы. Мысалы: Оңтүстік акценті; сөзді өзге тұрғынның айтуы, мысалы француз екпінімен айту.

Тағы қараныз:

өңдеу

Дереккөздер

өңдеу
  1. Орысша-қазақша түсіндірме сөздік: Лингвистика / Жалпы редакциясын басқарған э.ғ.д., профессор Е. Арын – Павлодар: «ЭКО» ҒӨФ. 2007. ISBN 9965-08-235-9
  2. Қазақ тілі. Энциклопедия. Алматы: Қазақстан Республикасы Білім, мәдениет және денсаулық сақтау министрлігі, Қазақстан даму институты, 1998 жыл, 509 бет. ISBN 5-7667-2616-3
  3. Қазақ мәдениеті. Энциклопедиялық анықтамалық. Алматы: “Аруна Ltd.” ЖШС, 2005 ISBN 9965-26-095-8