Археоциаттар (грек. cyathos — табақша) — палеонтологияда: көне геологиялық дәуірлерде тіршілік еткен теңіз жәндігі. Қазба қалдықтары жеке түрде де, үймелеме түрінде де кезігіп отырады. Олар негізінен ерте кембрий кезеңінде қалыптасқан қабаттарда үшырасады. Алайда Орал тауының силур қабаттарынан кездейсоқ табылған жәндіктердің қазба қалдықтарының бүрын белгісіз бір түрі археоциаттар типіне жататындығы дәлелденген.[1]

Дереккөздер

өңдеу
  1. Қазақ тілі терминдерінің салалық ғылыми түсіндірме сөздігі: Қ 17 Геология/Жалпы редакциясын басқарған — түсіндірме сөздіктер топтамасын шығару жөніндегі ғылыми-баспа бағдарламасының ғылыми жетекшісі, педагогика ғылымдарының докторы, профессор, Қазақстан Республикасы Мемлекеттік сыйлығының лауреаты А.Қ.Құсайынов — Алматы: "Мектеп" баспасы" ЖАҚ , 2003. — 248 бет. ӀSВN 5-7667-8188-1 ӀSВN 9965-16-512-2