Бабыр жазуы
Бабыр жазуы, Бабыр хаты — Захир әд-Дин Мұхаммед Бабырдың 1503—1504 жылы араб әліпбиі негізінде қалыптастырған жазу үлгісі. Ежелгі түркі (шағатай) әдеби тіліне ыңғайланған бұл әліпби 29 әріптен тұрады. Ол жайлы “Бабырнама”, Низамиддин Ахмад Хиротидің “Табақат-и Акбари”, Әбділқадыр Бәдәуидің “Мұнтахаб ат-тауарих”, т.б. шығармаларында айтылады. Арнайы жарияланбағанымен “Бабырнамада” келтірілген өрнектерге, көркем белгілерге қарағанда Бабыр жаңа жазу үлгісін қолданысқа енгізуге біраз әрекеттенген.[1]
Дереккөздер
өңдеу- ↑ «Қазақстан»: Ұлттық энцклопедия / Бас редактор Ә. Нысанбаев – Алматы «Қазақ энциклопедиясы» Бас редакциясы, 1998 ISBN 5-89800-123-9, I том
| Бұл мақаланы Уикипедия сапа талаптарына лайықты болуы үшін уикилендіру қажет. |
| Бұл мақалада еш сурет жоқ.
Мақаланы жетілдіру үшін қажетті суретті енгізіп көмек беріңіз. Суретті қосқаннан кейін бұл үлгіні мақаладан аластаңыз.
|
|
Бұл — мақаланың бастамасы. Бұл мақаланы толықтырып, дамыту арқылы, Уикипедияға көмектесе аласыз. Бұл ескертуді дәлдеп ауыстыру қажет. |