Василий Александрович Некрасов
Василий Александрович Некрасов (21.9.1924, Солтүстік Қазақстан облысы, Айыртау ауданы, Карловка селосы - 25.7.1987, Ресей, Краснодар қаласы) - 2-дүниежүзілік соғысқа қатысушы, полковник.
Кеңес әскері қатарына 1942 жылы алынған. 1942 жылдың 15 желоқсанынан 1943 жылдың 6 қаңтарына дейін Қиыр Шығыс әскери округінің 33-Батыс атқыштар полкінде болып, 1943 жылы ақпанда Ржев қаласы маңындағы (Тверь облысы) ұрысқа жіберілді. Кейіннен Орталық майданның құрамында Курск доғасындағы шайқастарға, Беларусь пен Украинаны азат етуге, Сандомир қаласының батысындағы плацдармды кеңейтуге, Киевтің солтүстігіндегі және Днепрден өту кезіндегі ұрыстарға қатысты. Курск доғасындағы Подкамень қаласы түбіндегі ұрыстарда ауыр жараланып, госпитальда емделді. Командованиенің шешімімен оқуға жіберіліп, сол жерде Некрасовқа кіші лейтенант шені берілді. Кейіннен автоматшылар ротасының командирі болып, ротамен алдыңғы қатарда шабуылдарға шықты және тапсырмамен жаудың ішкі шебіне де жіберілді. Днепр өзенінен ұрыс жүргізе отырып өту және Городчаны деревнясын азат ету кезінде бекіністі сақтап қалуға қатысқаны үшін Некрасовқа КСРО Жоғарғы Кеңесі Төралқасының Жарлғымен Кеңес Одағының Батыры атағы берілген (16.10.1943). Соғысты Чехословакияда аяқтады. 1945 жылы Мәскеудегі Қызыл Алаңда Жеңіс шеруіне қатысты. 1964 жылға дейін Австрияның Вена, Украинаның Славута қалаларында, Қиыр Шығыс әскери округінің Приморье өлкесінде, 1964-72 жылдары Германиядағы Кеңес әскері тобында әскери қызметте болды. 1972 жылы запасқа шықты. Оның басшылығымен соғыста қаза тапкан жауынгерлерге Губен, Форст қалаларында ескерткіштер орнатылып, қызыл мәрмәрдан кеңес танкі қойылды.
Броды қаласы маңындағы (Луцк облысы) 261,0 биіктікті алу және қорғап қалудағы ерлігі үшін 1944 жылы 19 наурызда Александр Невский, Вуйца селосын (Польша), Прага қалаларын азат етуге қатысқандығы үшін «Қызыл Жұлдыз», «Отан соғысы» және Чехословакияның «Боевой Крест» ордендерімен, «Ерлігі үшін», «1941-1945 жылдардағы Ұлы Отан соғысындағы жеңіске 30 жыл», «КСРО Қарулы Күштеріне 60 жыл», т.б. медальдармен марапатталған. [1]
Дереккөздер
өңдеу- ↑ Айбын. Энциклопедия. / Бас ред. Б.Ө.Жақып. - Алматы: «Қазақ энциклопедиясы», 2011. - 880 бет. ISBN 9965-893-73-Х