Владимир Владимирович Сладкопевцев
Владимир Владимирович Сладкопевцев (3 қаңтар 1876, Орынбор, Ресей империясы - 29 қараша 1957, Ленинград, РКФСР, КСРО) — кеңестік актер, литератор, мәнерлеп оқушы-импровизатор, театр педагогы [1].
Владимир Владимирович Сладкопевцев | |
Жалпы мағлұмат | |
---|---|
Туған күні | |
Туған жері | |
Қайтыс болған күні | |
Қайтыс болған жері | |
Азаматтығы |
КСРО |
Мамандығы |
актер, литератор, мәнерлеп оқушы-импровизатор, театр педагогы |
Белсенді жылдары |
Өмірбаяны
өңдеуМәскеу университетінің заң факультетін бітірген. Сахналық ісін 1904 жылы Одессада бастаған болатын.
1907-1917 жж. — А.С. Суворин театрының актері.
1918-1923 жж. — Н.В. Лысенко атындағы Киев музыка-драма институтының профессоры болып жұмыс істеген.
1927 жылдан — Ленинград сахналық өнер техникумының (ЛСӨТ) сахналық сөйлеу кафедрасының меңгерушісі[1].
Шығармашылығы
өңдеуСладкопевцев «Мои воспоминания» (1-2 т., 1912-1914), «Выразительное слово» кітаптарының авторы[1].
Фильмографиясы
өңдеу- 1931 - Жалғыз - дәліздегі қарт
- 1932 - Аноха - Тих Тихыч
- 1932 - Қарама-қарсы - Геннадий Моргун
- 1932 - Алғашқы взвод - Шмидт
- 1934 - Шаруалар - Володька
- 1934 - Чапаев - генерал
- 1934 - Максимның жас ғұмыры - эпизод
- 1935 - Жалынды күндер - Тоняның әкесі
- 1935 - Инженер Гоф - бүкір
- 1935 - Құрбылар - трактирге келуші
- 1936 - Балтиканың депутаты - эпизод
- 1936 - Демалыста - Николай Николаевич
- 1936 - Арзурумға саяхат - солдат Мищенко
- 1937 - Максимның оралуы - метранпаж
- 1938 - Амангелді - губернатор Осип Петрович
- 1942 - Царицыно қорғанысы - Тимофеич
- 1946 - Өмір үшін - банкеттегі ғалым