Добри Христов

Добри Христов (14.12.1875, Варна-23.01.1941, София) - болгар композиторы,хор дирижері, музыка теоретигі, фольклорист және педагог. Болгар ғылым академиясының толық мүшесі (1928).

Өмірі өңдеу

1900-03 жылдары Прага консерваториясында А.Дворжактан оқыды. 1903 жылы Варнда, 1907 жылдан Софияда қызмет етті. Хорларға (жұмысшылар хоры мен шіркеу хорына) дирижерлік етті. 1922-23 жылдары Мемлекеттік музыкалық академияда педагогикалық қызметпен шұғылданды (профессор,1922-23). Христов ұлттық профессионалды ән өнерінің негізін салды, сондай - ақ Болгариядағы профессионалды музыканың ұлттық стильде дамуына ықпал етті. Болгар т.б. Балқан елдерінің музыка фольклорын жинап зерттеді әрі оларды өз шығармаларында пайдаланды.

Еңбектері өңдеу

Ол оркестрге арналған "Ивайло" (1907) программалық увертюрасының, "Добринка мен Солнца" (1931) хор балладасының, хорға арналған сюиталардың, романстардың, көптеген әндердің авторы. Христов болгардың тұңғыш музыка теоретигі.

Ол өзінің "Халық музыкасының ритмикалық негіздері" (1913), "Болгар халық музыкасының техникалық құрылысы"(1923) атты еңбектерінде халық әндері мен билеріндегі метро - ритмикалық ерекшеліктеріне ғылыми түрде түсінік берді.[1]

Дереккөздер өңдеу

  1. Қазақ Совет энциклопедиясы, 1978 жыл, Алматы,12 том, 54-55 бет
Ортаққорда бұған қатысты медиа файлдар бар: Category:Dobri Hristov