Жетісу бекініс шебі

Жетісу бекініс шебі - патша үкіметінің 1847 жылдан бастап Қазақстанның оңтүстік-шығыс ауданыңда салған бекінісюрінің бір тобы. Жетісу бекініс шебіне Сергиополь (қазіргі Аягөз), Қапал станицалары, Іле, Көксу, Сарқант, Арасан, Қарабұлақ, Надеждинск, Қаскелең қоныстары, Үлкен Алматы, Үржар, Лепсі, Софийск, Кіші Алматы станицалары — барлығы 14 казак-орыс станицасы мен қонысы кірді. Бұлар алғашқы 20 310 жылдаи мерзім шпнде салынды және осы уақытта Жетісу бекініс шебіне 14648 адам (7832 еркек, 6816 әйел) көшіріліп әкелінді. Ал 1900 ж. тұрғындар саны еркекәйелі бар 28791 адамға жеггі. Жетісу бекініс шебі Қазақстан мен Орта Азияның оңтүстік ауданырын отарлау мақсатына қызмет етті және 1917 ж. дейін сақталды.^[1]^[2]

Дереккөздер

↑ Проект всеполданнейше-го отчета генерал-адъютанта К.П. фон Кауфмана I, СПб., 1885; Л еде но в Н . 3., Ис-тория Семиреченского казачьего войска, Верный, 1908; Галузо П. Г., Аграрные отношения на юге Казахстана в 1867— 1914 жж., ауылы-А., 1965.
↑ Жетісу энциклопедия. - Алматы: «Арыс» баспасы, 2004 жыл. — 712 бет + 48 бет түрлі түсті суретті жапсырма. ISBN 9965-17-134-3

Бұл — мақаланың бастамасы.
Бұл мақаланы толықтырып, дамыту арқылы, Уикипедияға көмектесе аласыз.
Бұл ескертуді дәлдеп ауыстыру қажет.

[1] Проект всеполданнейше-го отчета генерал-адъютанта К.П. фон Кауфмана I, СПб., 1885; Л еде но в Н . 3., Ис-тория Семиреченского казачьего войска, Верный, 1908; Галузо П. Г., Аграрные отношения на юге Казахстана в 1867— 1914 жж., ауылы-А., 1965.

[2] Жетісу энциклопедия. - Алматы: «Арыс» баспасы, 2004 жыл. — 712 бет + 48 бет түрлі түсті суретті жапсырма. ISBN 9965-17-134-3

[1]

[2]