IV Иван

орыстың ең қатыгез патшасы (1530–1584)
(Иван ІV бетінен бағытталды)

Иван ІV, Иван Грозный (25.8.1530 – 18.3.1584) – бүкіл Русьтің ұлы князі (1533 жылдан), алғашқы Ресей патшасы (1547–84), Мәскеудің ұлы князі ІІІ Василийдің баласы.

Иван ІV

Сыртқы саясат

өңдеу

Өзі құрған Таңдаулылар радасы (1549) көмегімен мемлекетте орталық билікті нығайту үшін 1549 – 60 жылдары реформалар жүргізді. Земство жиынын шақыруды жолға қойды, Жаңа сот жүргізу құжаты қабылданды (Судебник, 1550), Мәскеуде алғашқы типография ашылды, Англиямен дипломатиялық қарым-қатынас орнатылды (1553). Алтын Орда мемлекеті ыдырағаннан кейін пайда болған Қазан, Қажы Тархан, Қырым, Сібір, Ақ Oрда, т. б. хандықтар арасындағы өзара тартысты пайдаланып, оларды жеке-жеке талқандауға кірісті. 1547–52 жылдары Қазан хандығын, 1556 жылы Астрахань (Қажы Тархан) хандығын жаулап алды, Үлкен Ноғай ордасы (1557) мен Сібір ханы Едігерді (1555) өзіне қаратты. Мемлекеттің шығыс шекарасын кеңейткеннен кейін, батыста Балтық теңізі бойын жаулап алуға тырысты. Бірақ Ливон соғысы ұзаққа созылып, Ресейге Литва, Польша, Дания, Швециямен соғысуға тура келді. Нәтижесінде Ресей мемлекеті өзінің батыстағы бұрын жаулап алған жерінің бәрінен айрылды.

Ішкі саясат

өңдеу

Ішкі саясатта Иван ІV Ресейді бөлшектеуге тырысушылармен қатал күрес жүргізді. Осы мақсатта 1565 жылы опричнина (өзінің жер иелігі, әскері, басқару аппараты бар арнаулы жазалау жүйесі) құрды. Жеке дара биліктің ресми идеологиясы жасалынып, Ресей бір орталыққа бағынған қуатты мемлекетке айналды. Иван ІV өз билігіне қарсы шыққан саяси қарсыластарын, сондай-ақ, үкіметке бағынбаған шаруалар мен қала тұрғындарын мыңдап қырды. Адамдарды азаптап, жазалап өлтіруге тікелей өзі қатысты. Өмірінің соңына қарай мінезіндегі ешкімге сенбеушілік асқынып, жұрттың бәріне өзіне қастандық жасайтындай күдікпен қарады. Тіпті, өзінің Иван есімді ұлын өлтіруге дейін барды (1582). Алайда Иван ІV өз заманының сауатты адамы болған. Ежелгі дәуір әдебиеті мен философиясын жақсы білген. Ол мемлекет басқарған тұста Ресейде көптеген сәулет ескерткіштері салынды[1].

Дереккөздер

өңдеу
  1. «Қазақстан»: Ұлттық энцклопедия / Бас редактор Ә. Нысанбаев – Алматы «Қазақ энциклопедиясы» Бас редакциясы, 1998 жыл. ISBN 5-89800-123-9, IV том