Инспирация (латын тіл. inspiratio - сезіну) - шабыттану; діндік мағынада - бұл жоғарғы құдай мен адамдар қарым-қатынасы, яғни құдай адамдарға өз рухын енгізеді; психологиялық мағынада - ішкі сезімдердің пайда болуы. Ол кенеттен санасыз, әсіресе көркем шығармашылықта келеді. Оны Ницше өз жұмысында классикалық түрде өрнектеген.[1]

Дереккөздер

өңдеу
  1. Орысша-қазақша түсіндірме сөздік: Философия/жалпы редакциясын басқарған э.ғ.д., профессор Е. Арын – Павлодар: «ЭКО» ҒӨФ, 2006. ISBN 9965-808-82-1