Каппадокия немесе Қападоқия [1] (гр. Καππαδοκία; түр. Kapadokya; арм. Գամիրք; парсы: کاپادوکیه‎) — Кіші Азияның орталық бөлігіндегі аймақтың ежелгі атауы. Ерте заманда Каппадокия халқы өздерін “хаттармыз” деп атаған. Біздің заманымыздан бұрын 3-мыңжылдықта бұл өңірге үндіеуропа тайпалары басып кіре бастады. Кейін осында Хет патшалығының негізгі бөлігі орналасты, Ассирияның сауда қоныстары болды. Біздің заманымыздан бұрын 6 ғасырдан бастап Каппадокияны Мидия, Иран, кейін Рим империясы жаулап алды. Біздің заманымыздың 17 жылы елдің соңғы патшасы Архелей өлгеннен кейін Рим империясының провинциясына айналып, ел астанасы Мадак – Рим императоры Августың құрметіне Кесар деп аталды. Рим бөлінген кезде Каппадокия Византияның құрамында қалды. 1047 жылы аймақты селжұқтар басып алып, 15 ғасырдан бастап Осман сұлтандығының құрамында болды. Ежелгі дәуірде және орта ғасырларда Каппадокия өзінің әйгілі сарайларымен әйгілі болды. Каппадокия территориясынан ежелгі Ассирия жазу үлгілері табылып, ол “Каппадокия кестесі” деп аталды

Каппадокия
Каппадокия
Каппадокия ландшафты
Каппадокия ландшафты
Каппадокия ландшафты

Дереккөздер

өңдеу
  1. «Қазақстан»: Ұлттық энцклопедия / Бас редактор Ә. Нысанбаев – Алматы «Қазақ энциклопедиясы» Бас редакциясы, 1998 ISBN 5-89800-123-9, IV том
Ортаққорда бұған қатысты медиа санаты бар: Каппадокия