Кербабаев Берді Мұратұлы

Кербабаев Берді Мұратұлы (15.3.1894, Түрікменстан, Коуки-Зерен ауылы, қазіргі Теджен ауданы – 23.7.1974, Ашғабат) – түрікмен жазушысы, Түрікменстан ҒА-ның акад. (1951), Соц. Еңбек Ері (1969). Әуелі мектеп, медреседе оқып білім алған. Араб, парсы тілін үйреніп, шығыс әдебиетімен танысқан. 1927 – 28 ж. Санкт-Петербург университетінің шығыстану ф-тінде оқыды. К. алғашқы шығарм. қадамын 20 ғ-дың 20-жылдары бастады. 1923 ж. “Тағы да іш” фельетоны, “Ағылшындар жатып атады” атты сықақ өлеңі басылды. “Қыз дүниесі” (1927), “Әдет құрбаны” (1928) атты поэмаларында әйелдердің бас бостандығы мен махаббат тақырыбын жырлады. Кербабаев “Шындық” (1931) әңгімелер жинағын, “Байрам” (1934), “Батыр” (1935) повестерін, “Отанға махаббат” (1941) пьесасын, “Құрбан Дұрды” (1942) повесін, “Мақтымқұлы” (1943) драмасын, т.б. жазды. Кербабаевтың ең көрнекті шығармасы – “Алып адым” (1 – 2-кіт., 1940 – 55, КСРО Мемл. сыйл., 1948) атты романы. К. 1949 ж. “Ақ алтынды аймақтың Айсолтаны” (КСРО Мемл. сыйл., 1951) повесін, “Небат-Дағ” (1957), “Ғажайыппен орнаған” (1965) романдарын, “Құмды тосқауыл” (1969), т.б. шығармаларын жариялады. Қазақ тіліне “Ақ алтынды аймақтың Айсолтаны”(1952), “Алып адым” (1 – 2 кіт., 1963 – 68), т.б. шығармалары аударылған.