Марк Андреевич Натансон
Марк Андреевич Натансон (лақап аты — Бобров) (25. 12. 1850 (6. 1.1851), Швенченис қаласы, Литва,—29. 7. 1919, Берн) — орыс революционері, халықшыл, Санкт-Петербургтің медицина-хирургиялық академиясында (1868—1871), Егіншілік институтында оқыды. 1869 жылы студенттер қозғалысында С. Г. Нечаевке қарсы шықты. Чайковшылар мен «Жер және ерік» қоғамының негізін қалаушылардың бірі, кейін «Халық еркіне» ойысты. 1876 жылы Қазан ереуіліне қатысты, жұмысшылар арасында үгіт жұмысын жүргізді. 1869— 1877 жылы 4 рет тұтқындалып, Петропавл қамалында отырды. 1879—1889 жылы Сібірге жер аударылды. «Партияның халық правосын» (1893—1894) құрды. 1904 ж. Швейцарияға кетті. 1905 жылдан эсер, эсерлер партиясы ОК мүшесі. 1907 жылдан Қазан революциясына дейін эмиграцияда болды. 1-дүние жүзілік соғыс кезінде интернационалдық бағыт ұстады, Циммервальд және Кинталь конференцияларына қатысты. 1917 ж. солшыл эсерлерді жақтады. 1918 ж. «революцияшыл коммунистер» тобын құрды. БОАК Президиумының мүшесі болды.[1]
| Марк Андреевич Натансон | |
 | |
| Туған күні |
Lua error Module:Wikidata ішіндегі 39 жолында: attempt to concatenate field '?' (a nil value). |
|---|---|
| Қайтыс болған күні | |
| Қайтыс болған жері | |
Дереккөздер
өңдеу- ↑ Қазақ Совет Энциклопедиясы,8 том