Мартин Лютер
Мартин Лютер (монахтық есімі — Августин[1][2]) (нем. Martin Luther [ˈmaɐ̯tiːn ˈlʊtɐ] 
тыңдау; 10 қараша 1483 жыл, Айслебен, Саксония – 18 ақпан 1546 жыл, сол жерде) — неміс ойшылы және қоғам қайраткері, Германиядағы бюргерлік реформалаудың басшысы, немістің протестантизмнің (лютерандық) негізін салушысы, Библияны неміс тіліне аударушы, жалпы немістік әдеби тілді құрастырушылардың бірі. Лютерге 14 ғасырдағы мистиктердің идеялары жақын; «адамның ішкі жан дүниесінің» құдаймен бірлігі туралы ілімді Лютер «сеніммен ақтау» іліміне аударған: бірлік - сенімі, рухты сақтаудың шарты; игі істер - сақтануға жеткілікті жол емес, тек сенімді көрсетудің жемісі ғана.[3]. 1517 жылы Лютер шіркеу озбырлығы мен папа индульгенциясына қарсы көзқарасын білдіретін үндеуін— 95 тезисін таратты.1520 жылы Лютер папа зорлығына қарсы күресті бүкіл неміс ұлтының ісі деп жариялады.
| Мартин Лютер | |
| нем. Martin Luther | |
 | |
| Туған күні | |
|---|---|
| Туған жері |
Айслебен, Қасиетті Рим империясы |
| Қайтыс болған күні | |
| Қайтыс болған жері |
Айслебен, Қасиетті Рим империясы |
| Азаматтығы | |
| Ұлты | |
| Қызметі |
Діни Қызметкер, Теолог, Аудармашы, Монах |
| Әкесі |
Ганс Лютер |
| Анасы |
Маргарита Лютер |
| Жұбайы |
Катарина фон Бора |
| Балалары |
Йоганнес, Пауль, Мартин, Элизабет, Магдалена, Маргарет |
| Қолтаңбасы |
|
.svg){kind=small}
Дереккөздер
өңдеу- ↑ Старк В. П. Мартин Лютер в творческом сознании Пушкина // Временник Пушкинской комиссии: Сб. науч. тр. / РАН. Истор.-филол. отд-ние. Пушкин. комис. — СПб.: Наука, 2004. — Вып. 29. — С. 53—68. / С. 58.
- ↑ Ткаченко Р. (Не) «только Писание»: исследование соотношения Священного Писания и Священного Предания как источников богословия у Мартина Лютера в контексте исторического развития западной церковной традиции Мұрағатталған 9 қазанның 2020 жылы. // Філософська думка: Спецвипуск Sententiae IV (2013) «Герменевтика традиції та сучасності у теології та філософії» ISSN 0235-7941. — С. 154—180. / С. 161.
- ↑ Орысша-қазақша түсіндірме сөздік: Философия/жалпы редакциясын басқарған э.ғ.д., профессор Е. Арын – Павлодар: «ЭКО» ҒӨФ, 2006. ISBN 9965-808-82-1