Михаил Михайлович Сперанский
Михаил Михаилович Сперанский (1.1.1772, Владимир губерниясы, Черкутино с. – 11.2.1839, Санкт-Петербург) – Ресей мемлекеттік қайраткері, граф (1839).
1791 жылы Санкт-Петербург діни академиясын бітірген. 1803 – 07 жылы Ішкі істер министірлігі департаментінің директоры. 1807 жылдан император Александр І-нің статс-хатшысы, 1808 жылдан заң құрастыру комиссиясының мүшесі, заң министрінің серігі. Мемлекетті қайта құру жоспары (1809) бойынша Сперанский төңкерісті болғызбау үшін үкіметке конститутциялық монархия түрін енгізуді ұсынды. Сперанскийдің ішкі және сыртқы саясаттағы көзқарастары помещиктердің наразылығын туғызды. 1812 жылы Сперанский Нижний Новгородқа жер аударылып, кейін Пермьге жіберілді. 1816 жылы Сперанский Пензаның азаматтық губернаторы, 1819 жылы Сібірдің генерал-губернаторы болып тағайындалды. “Сібір қырғыздары туралы жарғының” авторы болды. Сперанский мемлекеттік кеңестің және Сібір кенестінің мүшесі ретінде Сібір халықтарын басқару жөнінде отарлық сипаттағы бірқатар заңдардың жобаларын әзірлеуге жетекшілік етті. Сперанскийдің басқаруымен 45 томдық Ресей империясы заңдарының толық жинағы (1830) шығарылды. 1838 жылы мемлекеттік кеңестің заң департаментінің төрағасы болды.[1][2]
Дереккөздер
өңдеу- ↑ Қазақ энциклопедиясы
- ↑ Саяси түсіндірме сөздік. – Алматы, 2007. ISBN 9965-32-491-3
Ортаққорда бұған қатысты медиа файлдар бар: Category:Mikhail Speransky |