Мысқыл өлең
Мысқыл өлең– ащы кекесінді бүкпей, ашық, тура айтатын, әзілінен әшкерелеуі, әсірелеп шенеуі басым өлең түрі.
Торайғыров Сұлтанмахмұт “Сымбатты сұлуға” атты өлеңінде:
|
“Сүйдірген сені маған қыли көзің, Томардай кедір-бұдыр топас сөзің. Құбыжық қорсылдаған мінездерің, Арман жоқ, пида болсам саған өзім. Сымбатты сұлу тамашам, Шашыңнан жұлып сабасам” | 
|
дейді. Өлеңде бастан-аяқ өткір мысқыл, сайқымазақ және күлдіргі кекесін араласып келіп отырады.[1]
Сілтемелер
өңдеуДереккөздер
өңдеу- ↑ "Қазақ Энциклопедиясы", 6 том
| Бұл мақаланы Уикипедия сапа талаптарына лайықты болуы үшін уикилендіру қажет. |
| Бұл мақалада еш сурет жоқ.
Мақаланы жетілдіру үшін қажетті суретті енгізіп көмек беріңіз. Суретті қосқаннан кейін бұл үлгіні мақаладан аластаңыз.
|
|
Бұл — мақаланың бастамасы. Бұл мақаланы толықтырып, дамыту арқылы, Уикипедияға көмектесе аласыз. Бұл ескертуді дәлдеп ауыстыру қажет. |