Назаролла Жүндібайұлы
АҒАШАЯҚ (шын аты-жөні Назаролла Жүндібайұлы; 1818жылы, бұрынғы Семей губерниясы Өскемен уезі Делбегетей болысы, Сапақ ауылы — 1898, қазіргі Шығыс Қазақстан облысы Жарма ауданы Саттық қыстағы,) —әнші-ақын, өнерпаз. Жастайынан қолына домбыра ұстап, өлең айтқан, серілік құрған. 18 жасында әнші, ақын, сері, балуан деген атаққа ие болды. Екі бақанмен аттылы адаммен жарысқа түсуі оны ел ішінде АҒАШАЯҚ атандырады. АҒАШАЯҚ алақанымен аузын қақпақылдай отырып, түрлі аң-құстың әуеніне салған, осыған қоса бет-әлпетін құбылтып, неше алуан күлдіргі ойындар көрсеткен. “Беташар”, “Билерге”, “Баласы Жүндібайдың атым Назар” т.б. мысқыл өлеңдерінде әділетсіз атқамінерлерді шенесе, “Атандым өзім Назар Ағашаяқ”, “Жарқылдадым жас күнде”, “Кәрілік” секілді өлеңдерінде көңіл күйін, өмірден көріп-түйгенін тақпақ, нақыл сөздер арқылы білдіреді. Оның “Қара жорға”, “Ау, жаным, Жәнікей-ау”, “Сары өзен” әндері ел ішіне кең тараған. АҒАШАЯҚ өлеңдері Қазақстан Республикасы Ғылым Академиясының Әдебиет және өнер институтының қолазбалар орталығында сақтаулы.
ДереккөздерӨңдеу
- Қазақ ұлттық энциклопедиясы
| Бұл мақаланы Уикипедия сапа талаптарына лайықты болуы үшін уикилендіру қажет. |
| Бұл мақалада еш сурет жоқ.
Мақаланы жетілдіру үшін қажетті суретті енгізіп көмек беріңіз. Суретті қосқаннан кейін бұл үлгіні мақаладан аластаңыз.
|
|
Бұл — мақаланың бастамасы. Бұл мақаланы толықтырып, дамыту арқылы, Уикипедияға көмектесе аласыз. Бұл ескертуді дәлдеп ауыстыру қажет. |