Уикипедия

Ольга Токарчук


Ольга Навожа Токарчук (пол. Olga Nawoja Tokarczuk)[1] ([tɔˈkart͡ʂuk] ; 29 қаңтар 1962 ж.т.) - поляк жазушысы, белсендісі,[2] және қоғамдық зиялы, ол өзінің буынындағы Польшада ең танымал және коммерциялық сәтті авторлардың бірі ретінде сипатталған[3][4]. 2018 жылы ол «Flights» (Рейстер) романы үшін Man Booker халықаралық сыйлығына ие болды (аударған Дженнифер Крофт).[5] 2019 жылы ол әдебиет саласындағы 2018 жылғы Нобель сыйлығына ие болды.[6] [7] [8]

Ольга Токарчук
Толық есімі

Olga Tokarczuk

Туған күні

29 қаңтар 1962 (1962-01-29) (62 жас)

Туған жері

Сулехув, Сулехув, Зелёногурский повят, Любушское воеводство, Польша

Қызметі

жазушы, ақын поэзия, очерк, роман, тарихи роман мен баяндау

Марапаттары мен сыйлықтары

Әдебиет саласындағы Нобель сыйлығы (2018) Нике (2008, 2015) Халықаралық Букер сыйлығы Виленица сыйлығы (2013) Самуил Богумил Линде сыйлығы (2008)

Қолтаңбасы

Қолтаңбасы

Токарчук оның жазудағы мифтік реңкімен аса ерекшеленеді. Варшава университетінде психолог ретінде білім алды және өлеңдер жинағын, бірнеше романдар мен басқа да қысқа прозалық шығармаларымен кітаптар шығарды. Рейстер Нике сыйлығын, Польшаның ең жоғары әдеби сыйлығын 2008 жылы жеңіп алды. Ол 2010 жылы Эдинбург кітап фестиваліне қатысып, өзінің «Примеваль» және «Басқа уақыттар» кітабын және басқа да жұмыстарын талқылады. Токарчук өзінің Księgi Jakubowe (Жақыптың кітаптары ) романымен 2015 жылы Нике сыйлығын тағы да жеңіп алды. Сол жылы Токарчук бейбітшілікті, демократиялық дамуды және Еуропа халықтары арасында өзара түсіністікті ілгерілетуде айрықша жетістікке жеткен адамдарға берілген Герман-Поляк халықаралық көпір сыйлығын алды. [9] [10] [11]

Токарчук - солақай, вегетариан, атеист және феминист.[12][13][14] Ол, патриотизмге қарсы, христиандыққа қарсы және Польшада эко-терроризм насихаттаушы ретінде кейбір топтар сынға алды.[15] Ол бұл айыптауларды жоққа шығарды, өзін «нағыз патриот» деп сипаттады және оны сынайтын топтарды ксенофобиялық және Польшаның халықаралық беделіне нұқсан келтіреді дейді. [16] [17] [18]

Жас кез өңдеу

Токарчук Зиелона Гораға жақын Сулехувта батыс Польшада дүниеге келген. Оның әжелерінің бірі Украинадан болатын[19][20][21] . Өзінің еңбек жолын бастамас бұрын, 1980 жылдан бастап Варшава университетінде психологияны оқыды. Оқу кезінде ол мінез-құлқы проблемалары бар жасөспірімдерге баспана беруге өз еркімен келді[22]. 1985 жылы оның бітіргеннен кейін, ол бірінші Вроцлавқа көшіп және кейінірек Валбжихте ол терапевт ретінде тәжірибе өтуді бастады. Токарчук өзін Карл Джунның шәкірті деп санайды және оның психологиясын әдеби шығарманың шабытына айналдырады.[23] 1998 жылдан бастап, Токарчук Краянов ауылында тұрады, ол Польша-Чехия шекарасындағы Нова Рудаға жақын, сондай-ақ осы жерден Рута жеке баспа компаниясын басқарады.

Мансап өңдеу

 
Ольга Токарчук, Краков, Польша, 2005 ж

Токарчуктың алғашқы кітабы 1989 жылы, «Miasta w lustrach» («Айнадағы қалалар») атты өлеңдер жинағы жарық көрді. Оның алғашқы романы - «Podróż ludzi księgi» («Кітап-адамдардың саяхаты»), 17 ғ-да Францияда орнатылған «кітаптың құпиясын» (өмірдің мағынасы үшін метафора) тапқысы келген екі ғашықтың ізденісі туралы астарлы әңгіме болды. 1993 жылы жарық көрді. [24]

Келесі EE романы (1995) оның басты кейіпкері - Эрна Эльцнер атты жас әйелден басталды, ол Бреслаудағы буржуазиялық неміс-поляк отбасында өседі (ол кезде неміс қаласы, Екінші дүниежүзілік соғыстан кейінгі поляк Вроклав қаласы болатын) ХХ ғасырдың 20-жылдарында психикалық қабілеттерін дамытады.

Токарчуктың үшінші шығармасы «Prawiek i inne czasy» («Примеваль және басқа уақыттар») 1996 жылы жарық көрді және өте сәтті болды. Ол кейбір эксцентриктік, архетиптік кейіпкерлермен қоныстанған Польшаның дәл жүрегінде орналасқан Прииек (Примеваль) ауылында орнатылған. Роман 1914 жылы басталған сексенінші онжылдықтың ішінде Приек тұрғындарының өмірін баяндайды. [25] Praiek ... көптеген тілдерге аударылды (2009 жылы Антониа Ллойд-Джонстың ағылшын тілінде Twisted Spoon Press баспасының аударуымен шыққан) және Токарчуктың өз буынында поляк әдебиетінің маңызды өкілдерінің бірі ретінде халықаралық беделін орнатты. [26] [27]

Prawiek-ден кейін . . . , Токарчуктың жұмысы роман жанрынан қысқа прозалық мәтіндер мен эсселерге ауысты. Оның келесі кітабы Szafa («Гардероб», 1997) үш роман түріндегі әңгімелер жинағы болды. Dom dzienny, dom nocny («Күн үйі, түнгі үй», 1998), номиналды түрде роман болса да, бұл автордың үйінде өткен және қазіргі өмір туралы бір-бірімен байланысты бір-бірімен байланысты емес әңгімелер, эскиздер мен очерктердің туындысы. жылы жылы Краянов ауыл Судеттер Польша-Чехия шекарасына жақын. Токарчуктың ең «қиын» екендігіне қарамастан, кем дегенде Орталық Еуропа тарихымен таныс емес адамдар үшін бұл оның ағылшын тілінде шыққан алғашқы кітабы болды.

 
Токарчук және Агниеска Голландия, 2017 жыл

Күн үйі, Түнгі үй қысқа әңгімелер жинағы болды - Gra na wielu bębenkach («Көптеген барабандарда ойнау», 2001) - сонымен қатар Lalka i perła («Қуыршақ пен інжу») фантастикалық емес эссе. Болеслав Прустың «Қуыршақ» классикалық романы тақырыбында.[28] Ол сонымен бірге үш заманауи Рождестволық ертегілерімен бірге, оның басқа жазушылары Ежи Пилч пен Анджей Стасюкпен бірге бір том шығарды (Opowieści wigilijne, 2000). [29]

2004 ж. «Ostatnie historie» («Соңғы әңгімелер») - бұл өлімді үш ұрпақтың көзқарасы бойынша зерттеу, ал Катакомбалардағы Анна романы (2006) поляк баспасы Знактың миф сериясына қосқан үлесі болды. Токарчуктың «Биегуни» («Рейстер») кітабы қазіргі заманғы көшпенділердің негізгі тақырыбы болатын эссе мен көркем әдебиеттің ойдағыдай тәсіліне оралады. Ол оқырман сыйлығын да, 2008 жылғы Нике қазылар алқасы сыйлығын да жеңіп алды.

2009 жылы «Өлгендер сүйектерінің үстіне соқаныңды айдау» романы жарық көрді. Ол детективтік сюжетте жазылған, басты кейіпкер оқиғаны өз көзқарасы бойынша айтып береді. Янина Душейко арқылы басқа адамдардың оның қабылдаудағы эксцентрик ескі әйел, астрология, жанында ауылдық жерлерде өлім сериясын қатысты Клодзко, Польша. Ол жабайы аңдардың өлімін аңшылардан кек алу себепті түсіндіреді. [30] [31] [32]

2014 жылы Токарчук «Księgi Jakubowe» (Дженнифер Крофттың алдын-ала аудармасындағы «Жақыптың кітаптары») романын шығарды. Кітап оған тағы бір Нике сыйлығын алды.[12] Оның тарихи жағдайы - XVIII ғасыр Польша және шығыс-орталық Еуропа және еврей тарихындағы маңызды эпизодпен айналысады. Поляк әдебиетінің тарихи және идеялық айырмашылығына қатысты бұл кітап Сиенкевичке қарсы сипатталды. Көп ұзамай оны сыншылар да, оқырмандар да қабылдады, бірақ оны қабылдау поляк ұлтшыл топтарының бір-біріне қарсы тұрды және Ольга Токарчук интернет жеккөрушілігі мен қысым көрсету науқанының нысанасына айналды. [33] [34]

2015 жылы Токарчукты Ново Руда патриоттары қауымдастығы сынға алды, ол қалалық кеңестің жазушы Нова Руданың құрметті азаматтығын алып тастауын талап етті, өйткені қауымдастықтың мәлімдеуінше, ол поляк ұлтының жақсы атына кір келтірді. Қауымдастықтың постулатын Заң және әділеттілік партиясының сенаторы Вальдемар Бонковски қолдады, оған сәйкес Токарчуктың әдеби шығарылымы мен көпшілік алдында айтылған пікірлері «поляк тарихи саясатының болжамдарына мүлдем қайшы келеді». Токарчук оны сынайтын адамдар мен топтар емес, ксенофобиялық және нәсілшіл көзқарастар мен әрекеттер Польша мен Польшадағы шетелдің имиджіне зиян келтіретін адамдар мен нағыз патриот деп сендірді. [16] [17] [18]

2017 жылы, оның роман Prowadź swój Plug ЧаВо kości umarłych (Өлі сүйектер қалдықтары арасынан сіздің соқаңызбен айдау) негізі болды қылмыс фильм Spoor режиссер Агнешка Голландия жеңіп, Альфред Бауэр сыйлығының кезінде (Күміс аю) 67 Берлин Халықаралық Кинофестиваль.[35]

2020 жылы ол Маргарет Атвуд, Джон Банвилл және Джон Максвелл Коэтзи сынды әйгілі жазушылармен бірге Еуропалық Комиссияның Предйденті Урсула фон дер Лейенге жолдаған ашық хатқа қол қойып, «Еуропалық Одақтан еуропалық құндылықтарды - теңдікті, кемсітпеушілікті қабылдауға шақырды, Польшада өрескел бұзылатын азшылықтарды құрметтеу үшін дереу қадамдар жасауды» сұрайды.[36] [37]

Марапаттары өңдеу

 
Ольга Токарчук әдеби биіктіктер фестивалі Нова Руда, 2017
 
Ольга Токарчук, Berlinale 2017

Токарчук - Польшадағы және одан тыс жерлерде көптеген әдеби сыйлықтардың лауреаты. Нике сыйлығынан басқа, ең маңызды поляк әдеби жетістіктері, ол көрермендер сыйлығын бірнеше рет жеңіп алды, Prawiek i inne czasy бұл сыйлықтың алғашқы алушысы болды. 2010 жылы ол мәдениетке сіңірген еңбегі үшін күміс медалін алды - Глория Артис.[38] 2013 жылы Токарчук Виленица сыйлығына ие болды . [39]

Ольга Токарчук - «Еуропа-Сити Згорцелец/Гёрлитц» сыйлығының 20-шы шығарылымы - 2015 жылғы Брюкепрейдің иегері. Сыйлық өзара және аймақтық және еуропалық бейбітшілікті, әр түрлі ұлттардың, мәдениеттер мен көзқарастардың арасындағы түсіністік пен ынтымақтастықты нығайтуға бағытталған неміс және поляк шекаралас егіз қалалардың бірлескен іс-әрекеті болып табылады. Қазылар алқасы әсіресе Токарчуктың адамдар, ұрпақтар мен мәдениеттерді байланыстыратын әдеби көпірлер құруы, әсіресе Польша, Германия және Чехия шекаралас территорияларының тұрғындары, олар әр түрлі экзистенциалды және тарихи тәжірибені бастан кешірді. Токарчуктың «қайта жаңғыртылуы» және Төменгі Силезия аймағының күрделі көп ұлтты және көп мәдениетті өткенін, үлкен саяси қақтығыстар аймағын түсіндіру туралы айтылды. Гөрлицтегі марапаттау рәсіміне қатысқан Токарчук Германиядағы қала әкімінің босқындар мен мигранттар дағдарысына қатысты көрсеткен позитивті және прагматикалық көзқарастарымен таң қалдырды, ол Польшадағы мәселенің төңірегіндегі идеологиялық толқулармен салыстырды. [11] [40] [16] [41]

2018 жылы ол Дженнифер Крофт аударған Man Booker халықаралық рейстер сыйлығына ие болды.[42] Кітап адамның уақыт пен кеңістікте қалай қозғалатынын зерттейді.

Токарчук сонымен қатар Стокгольмдағы «Культурхусет» халықаралық әдеби сыйлығын 2015 жылы швед тіліне аударылған «Джейкобтың кітаптары» атты еңбегі үшін жеңіп алды. [43]

2019 жылы Ольга Токарчуктан Мэрайла Лоран аударған «Джейкобтың кітаптары» өткен жылы француз тіліне аударылған ең жақсы шетел тіліндегі кітабы үшін Прик Лаур Бататаон сыйлығын жеңіп алды. [44]

2019 жылы оның Антония Ллойд-Джонстың ағылшын тіліне аударған және 2018 жылы жарық көрген 2009 жылы «Өлгендер сүйектерінің үстіндегі жерін айдау» атты романы Man Booker халықаралық сыйлығына ұсынылды. [45]

Токарчук «энциклопедиялық құмарлықпен өмірдің формасы ретінде шекаралардың өтуін бейнелейтін әңгімелік қиялы үшін» 2019 жылы әдебиет бойынша 2018 Нобель сыйлығына ие болды. 2018 жылғы марапат Нобель комитетіндегі дау-дамайға байланысты кейінге қалдырылды. [6] [46]

Ол әдеби жетістіктерін мойындау ретінде 2020 жылы Варшаваның Құрметті азаматы атағын алды. [47]

Краянов өңдеу

 
Ольга Токарчук пен Карол Малисцевски 2018 жылы Әдеби биіктік фестивалінде

1998 жылдан бастап, Токарчук Краяновта ауылында тұрады, ол Польша-Чехия шекарасына жақын Нова Роданың қасында, сол жерден жеке баспа компаниясын Рута-ны басқарады. Токарчук - бұл жыл сайынғы Әдеби биіктік фестивалінің ұйымдастырушысы, ол ауылдағы оқиғаларды қамтыған.

Жергілікті жер Токарчуктың әдеби шығармасына әсер етті. [48] Оның «Дом дзюни» , «Дом ноки» романы («Күн үйі, түнгі үй», 1998) - бұл Судете тауларында көп мәдени шекарада орналасқан автордың үйінде өткен және қазіргі өмір туралы бір-бірімен байланысты бөлек әңгімелер, эскиздер мен очерктер. Кейбіреулер оны Токарчуктың ең «қиын» шығармасы деп атады, бірақ, кем дегенде, Орталық Еуропа тарихымен таныс емес адамдар үшін бұл оның ағылшын тілінде жарық көрген алғашқы кітабы болды.

Ольга Токарчук атындағы қор өңдеу

2019 жылы поляк ақыны Тимотеуш Карповичтің Вроцлавтағы вилласы Ольга Токарчук қорының болашақ үйі болатындығы айтылды.[49] Токарчуктан басқа, Агниешка Холланд пен Иренюш Грин қордың директорлар кеңесіне кіреді. Жазушы Нобель сыйлығын жеңіп алғаннан кейін оған берілген 350,000 злотыйды бөледі. [50]

Отбасы өңдеу

Роман Фингас Токарчуктың алғашқы күйеуі болған. Олар 23 жасында үйленіп, кейін ажырасқан. Олардың ұлы Збигнев 1986 жылы туған.

Гжегож Зыгадло Ольга Токарчуктың екінші күйеуі.[51]

Кітаптар өңдеу

Қысқаша әңгімелер топтамалары

  • Gra na wielu bȩbenkach: 19 opowiadań [Playing on Many Drums: 19 stories] (in Polish). Wałbrzych: Ruta. 2001. ISBN 9788391286593.
  • Ostatnie historie [Final Stories] (in Polish). Kraków: Wydawnictwo Literackie. 2017 [Originally published in 2004]. ISBN 9788308060568. OCLC 1038639296.
  • Opowiadania bizarne [Bizarre Stories] (in Polish). Kraków: Wydawnictwo Literackie. 2018. ISBN 9788308064986.

Поэзия

  • Miasto w lustrach [The City in Mirrors] (in Polish). Warszawa: Zarząd Główny Związku Socjalistycznej Młodzieży Polskiej. 1989. OCLC 958216951.

Басқа

  • Szafa [The Wardrobe]. Kraków: Wydawnictwo Literackie. 2005 [Originally published in 1997]. ISBN 8308037461. OCLC 69459712.
  • with Pilch, Jerzy; Stasiuk, Andrzej (2000). Opowieści wigilijne [Christmas Tales] (in Polish). Wałbrzych: Czarna Ruta. ISBN 9788391286579.
  • Lalka i perła [The Doll and the Pearl] (in Polish). Translated by Miłosz, Czesław. Kraków: Wydawnictwo Literackie. 2018 [Originally published in 2001]. ISBN 9788308060926. OCLC 1084594348.
  • Moment niedźwiedzia [The Moment of the Bear] (in Polish). Warszawa: Krytyki Politycznej. 2012. ISBN 9788362467365. OCLC 819279097.

Ағылшынша аудармалары өңдеу

  • Күн үйі, Түнгі үй . Аударған Антониа Ллойд-Джонс. Эванстон, IL: Солтүстік-батыс UP, 2003 ж.   ISBN   978-0-8101-1892-8
  • Primeval & Басқа Times . Аударған Антониа Ллойд-Джонс. Прага: Айналмалы қасық пресс, 2010 жыл.   ISBN   9788086264356
  • Рейстер . Аударған Дженнифер Крофт . Нью-Йорк: Пингвин, 2018 жыл.   ISBN   978-0525534204
  • Өлгендер сүйектерінің үстіне соқа салыңыз . Аударған Антониа Ллойд-Джонс. Нью-Йорк: Пингвин кездейсоқ үй / Riverhead кітаптары, 2019 жыл.   ISBN   9780525541332 .

Сондай-ақ қараңыз өңдеу

  • Поляк тілді авторлардың тізімі
  • Поляк әдебиеті

Дереккөздер өңдеу

  1. ↑ Stowarzyszenie Kulturalne Góry Babel. Krajowy Rejestr Sądowy. Тексерілді, 10 қазан 2019.
  2. ↑ Nobelove ceny za literatúru sú známe: Laureátom za rok 2018 je Olga Tokarczuková, za rok 2019 Peter Handke  (словак.). style.hnonline.sk (10 October 2019).
  3. ↑ Bestsellery 2009  (поляк). Rzeczpospolita (20 February 2010). Тексерілді, 18 маусым 2011.
  4. ↑ Nike 2008 dla Olgi Tokarczuk — "Bieguni" książką roku, Gazeta Wyborcza.
  5. ↑ Olga Tokarczuk's 'extraordinary' Flights wins Man Booker International prize, The Guardian.
  6. ↑ a b Olga Tokarczuk and Peter Handke Awarded Nobel Prizes in Literature, The New York Times.
  7. ↑ Olga Tokarczuk and Peter Handke win Nobel prizes in literature, The Guardian.
  8. ↑ Nobelove ceny za literatúru získali Olga Tokarczuková a Peter Handke, Pravda.
  9. ↑ Zgorzelec – The Neighbor. Welcome to Goerlitz/Zgorzelec. Басты дереккөзінен мұрағатталған 22 желтоқсан 2015. Тексерілді, 20 желтоқсан 2015.
  10. ↑ Nagroda Mostu (Polish). Zgorzelec oficjalny serwis miasta. Тексерілді, 21 желтоқсан 2015.
  11. ↑ a b Międzynarodowa Nagroda Mostu dla Olgi Tokarczuk (Polish). Wydawnictwo Literackie (6 December 2015).
  12. ↑ a b Wodecka Olga Tokarczuk, laureatka Nike 2015: Ludzie, nie bójcie się! (Polish). Gazeta Wyborcza (10 October 2015).
  13. ↑ "Olga Tokarczuk: the dreadlocked feminist winner the Nobel needed", The Guardian.
  14. ↑ Shotter, J. (2020, February 14). Nobel laureate Olga Tokarczuk: why populist nostalgia will pass. Retrieved from https://www.ft.com/content/36cfd978-4c1a-11ea-95a0-43d18ec715f5
  15. ↑ https://www.theguardian.com/film/2017/feb/16/agnieszka-holland-pokot-reflects-divided-nature-of-polish-society
  16. ↑ a b c Piekarska Olga Tokarczuk: To ja jestem patriotką, a nie nacjonalista palący kukłę Żyda (Polish). Gazeta Wyborcza (10 December 2015).
  17. ↑ a b Piekarska Nowa polityka historyczna wg PiS. Żądają odebrania Tokarczuk obywatelstwa Nowej Rudy (Polish). Gazeta Wyborcza (15 December 2015).
  18. ↑ a b Czapliński Czapliński: list otwarty do senatora Waldemara Bonkowskiego (Polish). Krytyka Polityczna (15 October 2015).
  19. ↑ «Всесвіт», 2009, № 11–12. — С. 181
  20. ↑ Лауреат Нобелівської премії з літератури за 2018: що відомо про українське походження Токарчук – Lifestyle 24. 24 Канал.
  21. ↑ Ольга ТОКАРЧУК: "Коли бачу вулицю Бандери, у мене мороз по шкірі"  (укр.). Галицький Кореспондент (25 September 2011).
  22. ↑ The Works of Olga Tokarczuk: Postmodern aesthetics, myths, archetypes, and the feminist touch. http://womenswriting.fi/files/2009/11/10_wiacek.pdf. Retrieved 2 June 2013. 
  23. ↑ Olga Tokarczuk: 'I was very naive. I thought Poland would be able to discuss the dark areas of our history'. Тексерілді 10 қазанның 2019.
  24. ↑ "Księgi Jakubowe" z najważniejszym francuskim wyróżnieniem dla przekładu literackiego.
  25. ↑ Eberhart Primeval and Other Times: Olga Tokarczuk. TS.
  26. ↑ Primeval and Other Times. Twisted Spoon Press. Тексерілді, 11 қазан 2019.
  27. ↑ Franklin Olga Tokarczuk's Novels Against Nationalism. The New Yorker (29 July 2019). Тексерілді, 11 қазан 2019.
  28. ↑ Olga Tokarczuk wins Man Booker Prize 2018: Other novels by the Polish author (10 October 2019).
  29. ↑ Vilenica 2008 Prize Winner. Vilenica International Literary Festival (22 May 2008). Тексерілді, 11 қазан 2019.
  30. ↑ Fiction Book Review: Drive Your Plow over the Bones of the Dead by Olga Tokarczuk, trans. from the Polish by Antonia Lloyd-Jones. Publishers Weekly (14 May 2019). Тексерілді, 24 қыркүйек 2019.
  31. ↑ Perry Drive Your Plow Over the Bones of the Dead by Olga Tokarczuk – the entire cosmic catastrophe. The Guardian (21 September 2018). Тексерілді, 24 қыркүйек 2019.
  32. ↑ Drive Your Plow Over the Bones of the Dead. Book Marks (13 August 2019). Тексерілді, 11 қазан 2019.
  33. ↑ Rachid Chehab Nagroda Nike 2015 dla Olgi Tokarczuk. Księgi Jakubowe książką roku!. Gazeta Wyborcza (4 October 2015).
  34. ↑ Jałoszewski Internetowy lincz na Oldze Tokarczuk. Zabić pisarkę. Gazeta Wyborcza (15 October 2015).
  35. ↑ Prizes of the International Jury. Berlinale (18 February 2017). Тексерілді, 18 ақпан 2017.
  36. ↑ LGBT+ Community in Poland: a Letter of Solidarity and Protest.
  37. ↑ 'Stop targeting sexual minorities': Stars sign letter supporting Poland's LGBT+ rights.
  38. ↑ Gloria Artis dla Olgi Tokarczuk.
  39. ↑ Vilenica Prize Winner 2013: Olga Tokarczuk. Vilenica International Literary Festival. Тексерілді, 11 қазан 2019.
  40. ↑ Olga Tokarczuk laureatką Międzynarodowej Nagrody Mostu Europa-Miasta Zgorzelec/Görlitz 2015 (Polish). Zgorzelec oficjalny serwis miasta. Тексерілді, 21 желтоқсан 2015.
  41. ↑ Nagroda Mostu dla Olgi Tokarczuk (Polish). ZINFO (3 December 2015).
  42. ↑ Olga Tokarczuk of Poland Wins Man Booker International Prize, The New York Times.
  43. ↑ Kulturhuset Stadsteaterns första internationella litteraturpris tilldelas romanen Jakobsböckerna. Тексерілді 27 мамырдың 2018.
  44. ↑ Prestigious award for Olga Tokarczuk and her translator into French.
  45. ↑ Women Dominate Shortlist for Booker International Prize.
  46. ↑ All Nobel Prizes in Literature. Nobel Foundation.
  47. ↑ Olga Tokarczuk honorową obywatelką stolicy.
  48. ↑ Sąsiedzi Olgi Tokarczuk: Jesteśmy dumni.
  49. ↑ Talik, Magdalena. The Olga Tokarczuk Foundation in the Karpowicz Villa.
  50. ↑ Olga Tokarczuk powoła do życia fundację. Wrocław oddał pod ten cel Willę Karpowiczów (2 December 2019).
  51. ↑ Nie uważa się za idealną żonę i matkę. Kim prywatnie jest Olga Tokarczuk?  (поляк) (10 December 2019). Тексерілді, 30 наурыз 2020.

Әрі қарай оқу өңдеу

  • Рут Франклин, «Өткен шебер: эксперименталды жазушы және Польшаның ұлттық әңгімесі үшін күрес», Зе Нью-Йоркер, 5 және 12 тамыз 2019, бет.   20–26. Оның айтуынша, оның рөлі - оқырмандарын тарихтың аспектілерін - өздері немесе өз ұлттары - зерттемеуге тырысуға мәжбүрлеу. Ол «өткеннің психотерапевті» болды, дейді ол. (26 бет)

Сыртқы сілтемелер өңдеу

«https://kk.wikipedia.org/w/index.php?title=Ольга_Токарчук&oldid=2803860» бетінен алынған