Поллачек Клара

Клара Поллачек (нем. Clara Katharina Pollaczek; 1875-1951) — аустриялық жазушы, оның кейбір шығармаларына Боб және Боб Бел бүркеншік аттары қойылған.

Поллачек Клара
нем. Clara Katharina Pollaczek
Туған кездегі есімі	(нем.)
Туған күні	15 қаңтар 1857 (1857-01-15)
Туған жері	Вена, Аустрия-Мажарстан
Қайтыс болған күні	22 шілде 1951 (1951-07-22) (94 жас)
Қайтыс болған жері	Вена, Аустрия
Азаматтығы	Аустрия
Ортаққордағы санаты: Поллачек Клара

Ол сонымен қатар әдебиетте 1923 жылдан 1931 жылы қайтыс болғанға дейін өмірлік серігі болған Артур Шницлермен қарым-қатынасымен танымал.

Өмірбаяны

1875 жылы 15 қаңтарда Венада банкир Луи Лоебтің еврей отбасында дүниеге келді (Луис Лоеб, 1843-1928), онда ол екі ағасы Альфред пен Оттомен, сондай-ақ оның әпкесі Аннамен бірге өсті. Бастапқы білімін үйде алды, ол жазда бүкіл отбасымен Бад-Ишлде жиі өткізетін.

Дарынды және білімді Клара 19 жасында ерлердің бүркеншік аттарымен қолтаңба қалдырып, жаза бастады. 1897 жылы сәуірде оның алғашқы жұмысы Mimi. Schattenbilder aus einem Mädchenleben. 1898 жылы 10 мамырда ол Штадтемпель синагогасында Прагада дүниеге келген және ірі былғары көтерме саудагердің мұрагері болған Отто Поллачекке үйленді. 1899 жылы олардың бірінші ұлы Герман Эрих, 1902 жылы екінші ұлы Карл Фридрих дүниеге келді. Отбасы Венада Блумауэргасседегі өз үйінде тұрды. Клараның некесі бақытты болмады - Поллачек көп ұзамай оны екінші жүктілігі кезінде алдап, сүйіктісімен демалысқа кетті. 1907 жылы оның компаниясы қаржылық қиындықтарға тап болып, 1908 жылы 17 сәуірде Отто Поллачек өз-өзіне қол жұмсады. Клара аз ақшамен табыссыз қалған ата-анасы үшін үйінен кетті.

Бірінші дүниежүзілік соғыстан кейін отбасының материалдық жағдайы нашарлады. Ол зергерлік бұйымдарын сатып, кейіннен 1928 жылы сатылған ата-анасының үйінен кетуге мәжбүр болды. Ол Венаның он сегізінші ауданындағы шағын пәтерге көшкенге дейін біраз уақыт қонақ үйде тұрды. Отбасын асырау үшін ол 1924 жылы жазушылыққа қайта оралды, сонымен қатар аудармашы болып жұмыс істеді. 1920-1930 жылдар аралығында ол күнделікті беделді Neue Freie Presse газетінде әңгімелер, романдар мен поэзияларды жариялады; көптеген адал оқырмандарды жинап, бірнеше роман жазды.

Аншлюстен кейін Клара Поллачек антисемиттік қудалауға ұшырады. Оның аман қалуына Отто Поллачекпен некеге тұруының нәтижесінде алынған чехословак паспорты көмектескен болуы мүмкін. Аустрияны оккупациялағаннан кейін екі жылдан кейін ол Прагаға көшіп, Германия бұл елді де басып алғанға дейін сонда тұрды. Поллачек Швейцариядағы достарына көшті, онда туыстарының қаржылық қолдауымен ол Екінші дүниежүзілік соғыстың соңына дейін қалды. 1945 жылы ол Англияда отбасымен бірге тұратын ұлы Карлға қосылды. Оның ағасы Отто Леб 1948 жылы Клараның Венаға оралуын ұйымдастырды.

Клара Поллачек ауырып қалып, енді әдеби мансабын жалғастыра алмады. 1938 жылға дейін бірге қызмет еткен көптеген әріптестері қайтыс болды немесе елден көшіп кетті. Ол 1951 жылы 22 шілдеде Венада қайтыс болды және қаланың басқа құрметті азаматтарының арасында Зиверингер Фридхоф конфессияаралық зиратында жерленді.