Поэтикалық тіл

Поэтикалық тіл (орыс. поэтический язык)[1] — поэтикалық, көркемдік, эстетикалық қызмет аткаратын тіл. Поэтикалық тіл ұғымы алғашында поэзия тіліне қатысты болғанымен, кейін жалпы көркем әдебиет тілінін ерекше сапасын білдіру мәнінде "Көркем тіл" тұрғысында жұмсала бастады. Поэтикалық тіл әрі өнертану, поэтика, әдебиет теориясымен, әрі тіл білімінін стилистика, лингвистикалык поэтика салаларымен байланысты. Тілдін әсемдік. поэтикалык касиеттеріне көне антикалық дәуір ойшылдары (Горгий, Аристотель т.б.) көніл аударған. Тіл білімінде онын зерттеле бастауы 19 ғасырдың аяғында эстетикалық бағыт өкілдерінін (Б. Кроме, К. Фосслер, А. А. Потебня т. б.) есімдерімен байланысты. Поэтикалық тіл мәселесі көрнекті орыс ғалымдары Г. О. Винокур, В. В. Виноградов, Л. В. Щерба,Б. А. Ларин енбектерінде жана арнада зерттелді. Казак филологиясында Поэтикалық тіл теориясынын негіздері Мұхтар Омарханұлы Әуезов, К- Жұмалиев енбектерінде талданған.[2]

Поэтика

Дереккөздер

өңдеу
  1. Қазақ тілі. Энциклопедия. Алматы: Қазақстан Республикасы Білім, мәдениет және денсаулық сақтау министрлігі, Қазақстан даму институты, 1998 жыл, 509 бет. ISBN 5-7667-2616-3
  2. Тіл білімі терминдерінің түсіндірме сөздігі — Алматы. «Сөздік-Словарь», 2005 жыл. ISBN 9965-409-88-9