Секвойя (көсем)
Секвойя (ағылш. Sequoyah, чероки ᏍᏏᏆᏱ Ssiquayi, чероки ᎭᏫᎾᏗᏢ Hawinaditlv) ол тағы Джордж Гесс, Гест немесе Гист (George Guess, Guest немесе Gist; шам. 1760 немесе 1770 — 1843 мен 1845 жылдар аралығы) — чероки үндіс тайпасының көсемі, черокидің буындық әліпбиін ойлап жасаған өнертапшы (1826 жылы), чероки тіліндегі «Чероки Феникс» газетінің негізін қалаушы (1828 жылы).
| Секвойя чероки ᏍᏏᏆᏱ Ssiquayi | |
 | |
| Туған күні | |
|---|---|
| Туған жері |
Таскиджи ауылы (мөлшерлеп айтқанда) |
| Қайтыс болған күні | |
| Қайтыс болған жері |
белгісіз |
| Азаматтығы | |
| Ғылыми аясы | |
| Несімен белгілі |
чероки әліпбиін ойлап жасаған |
Қысқаша өмірбаяны
өңдеу
Секвойя шамамен 1760 жылы немесе 1770 жылы Чероки халқынан шыққан әйелден және белгісіз әкеден - мүмкін еуропойттық немесе метистен туған. Оның туған жері белгісіз; бұл Теннессидегі Таскеги ауылы болуы мүмкін. Бала кезінде ақсаңдап жүретін, бірақ бұл оның әскерде қызмет етуіне кедергі жасамады. 1809 жылы ол Алабама штатының Уиллстаун қаласына көшіп, онда темір ұстасы және күміс шебері болды.
Содан кейін ағылшын тілін білмейтін ол, бірақ американдықтардың жазуды қалай қолданатынын көруге мүмкіндік алды, 1810 жылдан кейін чероки тіліне арналған жазу жүйесін құруды бастады. Алдымен ол иероглифтік жазуды жасауға тырысты, бірақ содан кейін буындық әліпбиін құруды ұйғарды. Алдымен ол 200 буындық таңбаларды ойлап тапты, бірақ кейін олардың санын азайтты.
Ол 1821 жылға дейін жасаған әліппеде латыншадан (Секвойя таңбаларын көшірудің қайнар көздерінің бірі мектеп мұғалімінен алған ағылшын тілінің дұрыс жазу анықтамалық кітапша болды, ағылшын тілін оқи алмаса да, өзі латын әріптеріне арналған жаңадан фонетикалық мағыналар ойлап тапты) және мүмкін, кирилл әліпбиінен ішінара алынған 86 (қазір 85) таңба болды. Хат пен ана тілінде оқуды бірінші болып қызы Аёко үйренді. Бұл өнертабысты алдымен отандастары сенімсіздікпен қарсы алды (бақсылар оны қияли адам ретінде қабылдады), бірақ ол жауынгерлер жиналысында әліпбидің пайдалы екенін дәлелдеді. 1823 жылға қарай Чероки жазуы жалпыға ортақ болып, 1825 жылы Чероки Ұлты оған ресми мәртебе берді. Жазудың пайда болуынан бір жыл өткен соң, 1820 жылы мыңдаған чероки бұны хатта пайдаланып жазуды және оқуды үйренді, ал 1830 жылға қарай осы ұлттың үндістерінің 90% -ы сауатты болды.
1825 жылы Секвойя Арканзас штатындағы черокидің жаңа аймағына көшіп. 1828 жылы Вашингтондағы келіссөздерге қатысты.
1830 жылдары Миссисипидің батысына қарай Үндіс аймағына (қазіргі Оклахома) чероки және басқа төрт өркениетті тайпаларды (чокта, чикасо, криктер және семинолдар) күштеп қоныстандырылды (Көз жасы жолы). Сондықтан Секвойя өмірінің қалған уақытында черокиді саяси тұрғыдан біріктіруге және Солтүстік Американың үндістеріне ортақ жазбаны жасауға тырысты, ол болашақ Аризонаға, Нью-Мексикоға, сондай-ақ Мексикада болды, 1843 мен1845 жылдар аралығында шамамен 80 жасында Мексикада қайтыс болды. Оның жерленген жері белгісіз.
Австриялық ботаник Штефан Эндлихер оның құрметіне Секвойя (Sequoia) туысын атады: Солтүстік Американың Тынық мұхиты жағалауындағы қылқан жапырақты өсімдіктер, биіктігі 110 м-ден асады - жердегі ең биік өсімдіктер (эвкалиптпен қатар).
Мәдениет пен өнерде
өңдеуЧероки тайпасының тарихи көшбасшысының бейнесі американдық жазушы Дэвид Бриннің «Көтерілу дастаны» тұжырымдамалық әдеби циклынан «Күнге секіру» ғылыми-фантастикалық романында айтылған, онда бір эпизодта бас кейіпкер Джейкоб Демва Секвойя көшбасшысының тікелей шығу фактісіне сүйене отырып, ерте жаңа уақыттан чероки тайпасының тәуелсіздік үшін күресін тарихын суреттейді. Бұл фактінің көркем фантастикасына қарамастан, кітап авторы үндіс тайпасы көсемінің өмірбаянынан кейбір сенімді деректерді жеткізді.