Синди Шерман

Синди Шерман
	Синди Шерман
Туған кездегі есімі	Синтия Моррис Шерман
Толық есімі	Синтия Моррис Шерман
Туған күні	19 қаңтар 1954 (70 жас)
Туған жері	Глен-Ридж, Эссекс, Нью-Джерси, АҚШ
Қызметі	фотограф, суретші
Әкесі	Чарльз Шерман
Марапаттары мен сыйлықтары	National Endowment for the Arts, 1977; John Simon Guggenheim Memorial Fellowship, 1983; Skowhegan Medal for Photography, Maine, 1989; Larry Aldrich Foundation Award, Connecticut, 1993; John D. and Catherine T. MacArthur Foundation, 1995; Wolfgang-Hahn-Preis (Gesellschaft fur Moderne Kunst am Museum Ludwig), 1997; Goslar Kaierring Prize, 1999; «Хассельблад» жүлдесі, 2000;

Синди Шерман (ағылш. Cindy Sherman; 19 қаңтар 1954) — танымал^[1] заманауи американдық суретші, қойылымдық сурет техникасымен жұмыс істейді. ArtFacts.net сайтының деректері бойынша ол - әлемдегі (бүкіл өнер тарихында) ең танымал және ықпалды суретші. ArtReview «Өнер әлеміндегі ең ықпалды жүз адам-2011» рейтингінде Синди Шерман 7-ші орынға ие болды.

Өмірбаяны

Синди Шерман 1954 жылы 19 қаңтарда Нью-Джерсидегі Глен Риджде дүниеге келді. Оның әкесі Чарльз Шерман инженер, ал анасы мұғалім. Синди отбасындағы бесінші және соңғы бала болды, ал ересек екі баласы ол туылғанға дейін бөлек тұрған. Синдидің әкесі қатал мінезді болды және суретшінің естеліктері бойынша анасы балаларына араша болуға мәжбүр болған. Суретшінің ағаларының бірі - Фрэнк, өмірде өзін таба алмай, ата-анасымен бірге тұруға мәжбүр болған және 27 жасында өзіне қол жұмсады.

Балалық шағында Синди ескі киімдерді және әжесінен қалған киімдерді киюді ұнататын. Ол үнемі жалғыз ойнайтын. Ертегідегі ханшайымдар оны қызықтырған емес, әдетте ол өзі үшін кемпірлердің, бақсылар мен құбыжықтардың рөлдерін ойлап табатын. Сонымен қатар, бала кезінен бастап Синди сурет салуда өте жақсы болды, теледидардан фильмдерді құмарта қарады. Телеарналардың бірінде бір фильм бес түн қатарынан қайталанатындай көрсеткен кезде, күн сайын кішкентай Синди сол фильмді қайта-қайта көруден жалықпаған.

Жастық шағы

Жекеменшік колледжде оқуға отбасының қаражаты болған жоқ, сондықтан Синди 1972 жылы Буффало университетінің маңындағы колледждің бейнелеу өнері факультетіне оқуға түсті. Онда ол Роберт Лонгомен, өзінен біршама жас үлкен студентпен танысты (бүгінде Роберт Лонго да танымал суретші), ол оның назарын модернистік және заманауи өнерге аударуға көмектесті. Синди Роберт Лонгомен 1979 жылға дейін бірге тұрды. Көп ұзамай қарым-қатынастарын үзді, бірақ дос болып қалды.

Шығармашылығы

1964—1975 A Cindy Book
1975 Untitled A-E
1976—2005 Bus Riders
1976—2000 Murder Mystery
1977 жылы, жиырма үш жасында Синди Шерман өзінің әйгілі Untitled Film Stills^[2] сериясын бастады. Фотосуреттерде Синди Шерман өзін әртүрлі фильмдердегі кадрларға ұқсатып түсірді. Барлық кейіпкерлер ойдан шығарылғанымен, көрген адамда бұл кадрларды бір жерден көргендей сезім пайда болады. Мұндай әсер Шерманның жаппай мәдени таптаурындарын қолдануына байланысты болды. Соңғы эпизод 1980 жылы аяқталды. Шерман бұл серияның қызығы біткенін түсінгенде тоқтады. Шерманға дейінгі басқа суретшілер де танымал мәдениетті қолданған, бірақ оның стратегиясы жаңа болды. 1995 жылы желтоқсанда Нью-Йорктегі Заманауи өнер мұражайы Синди Шерманның «Untitled Film Stills» сериясындағы барлық алпыс тоғыз ақ-қара фотосуреттерін сатып алды.
1980 Серия Rear Screen Projections. Синди Шерман ақ-қара суреттерден түрлі-түстіге өтіп, үлкен форматта жұмыс жасай бастады.
1985 Fairy Tales
1986—1989 Disasters
1988-1990 жылдары тағы бір әйгілі History Portraits фотосуреттер сериясы жасалды. Дене бөлшектерінің суреттерін пайдалану арқылы Шерман өзін ескі шеберлердің шығармаларынан үлгі ретінде бейнелейді. Сериядағы кейбір жұмыстар нақты суреттерге сілтеме жасайды, бірақ олардың көпшілігі мұражайға қысқа барғаннан кейін келушінің есінде екіталай болатын шығармаларға ұқсайды. Осы уақыт аралығында Римде тұрса да, Шерман мұражайларды араламады, көркем альбомдардағы репродукциялармен жұмыс жасауды жөн көрді.
1991 Civil War
1992— «Sex Pictures»
1994—1996 Horror and Surrealist Pictures
2000—2002 Hollywood/Hampton Types
2003—2004 Clowns
2008 жылы жасалған Синди Шерманның соңғы серияларының бірі гендерлік, сұлулық, тәжірибе мен қартаюға бағытталған. Серияның кейіпкерлерінің әрқайсысында гламур мен әлеуметтік иерархия, имидж және мәртебе туралы идеялардың іздері бар.

2012 жылы қазіргі заманғы өнердің басты мұражайы - MoMA-да Синди Шерманның үлкен ретроспективасы өтті. Көрмеге (ол әлі де онлайн^[3] режимінде қол жетімді [10]) «Untitled Film Stills» (70 ақ-қара фотосуреттер^[4]) сериясы, «Untitled AE» мини-сериялары, кейінгі сериядан таңдалған шығармалар, сондай-ақ арнайы түсірілген фильмдер ұсынылды көрме «Карт-Бланш: Синди Шерман» деректі фильмі^[5]. Көрмеге 605 586 адам қатысты (және тағы 183 788 Сан-Францискода), осылайша ол Нью-Йоркте жылдың ең көп қаралған екінші көрмесі болды (бірінші орында - Виллем де Кунингтің ретроспективасы), он сегізі - әлем, сонымен қатар фотокөрме көрмесі бойынша көрермендер саны бойынша әлемде бірінші^[6]. Кейін бұл көрме SFMOMA-да, Уолкер өнер орталығында және Даллас өнер мұражайында көрсетілді.

Еңбектері

Untitled Film Stills

Disasters

Untitled #167, 1986

Серия Тарихи портреттер

Untitled #209, 1989
Untitled #216(қолжетпейтін сілтеме), 1990
Untitled #221, 1990
Untitled #228(қолжетпейтін сілтеме), 1990

Sex pictures

Untitled #255, 1992
Untitled #258, 1992

Clowns

Untitled, 2004

2008 жылғы жаңа серия

«Office Killer» фильмі

1997 жылы Синди Шерман өзінің жалғыз көркем фильмі - «Office Killer» комедиялық қорқынышты фильмін режиссерлеп жазды. Фильм сыни тұрғыдан да, кассалардан да сәтті шыққан жоқ.

Аукцион рекордтары

2007 жылдан бастап суретшінің жеке фотосуреттері Christie's, Sotheby's және Philips аукциондарында 1 миллион доллардан асатын бағамен сатыла бастады, жалғыз фотосуреттер үшін балғаның бағасы 3,89 миллион долларға дейін жетеді (Атауы жоқ № 96, 1981; бағасы 2011 жылдың мамырында тіркелген) немесе 3,86 млн. доллар (1981 ж. № 93; 2014 жылдың мамырында бекітілген).

Жүлделер мен гранттар

National Endowment for the Arts, 1977
John Simon Guggenheim Memorial Fellowship, 1983
Skowhegan Medal for Photography, Maine, 1989
Larry Aldrich Foundation Award, Connecticut, 1993
John D. and Catherine T. MacArthur Foundation, 1995
Wolfgang-Hahn-Preis (Gesellschaft fur Moderne Kunst am Museum Ludwig), 1997
Goslar Kaierring Prize, 1999
«Хассельблад» жүлдесі, 2000

Көпшілікке арналған жинақтары

Albright-Knox Art Gallery, Buffalo
Art Gallery of New South Wales, Sydney
Art Gallery of Ontario, Toronto
Art Institute of Chicago
Australian National Gallery, Canberra
Baltimore Museum of Art
Carnegie Museum of Art, Pittsburgh
Centre Georges Pompidou, Paris
Centro de Arte Reina Sofia, Madrid
Corcoran Gallery of Art, Washington D.C.
Dallas Museum of Fine Arts
Des Moines Art Center
Hamburger Bahnhof Museum fur Gegenwart, Berlin
Israeli Museum, Jerusalem
Kunsthaus, Zurich

Kunsthalle Hamburg, Germany
Kunstmuseum Wolfsburg, Germany
Los Angeles County Museum of Art
Louisiana Museum, Humlebaek, Denmark
Metropolitan Museum of Art, New York
Moderna Museet, Stockholm
Modern Art Museum of Fort Worth, Texas
Musée d’art Contemporain, Montréal
Museum Boymans-van Beuningen, Rotterdam
Museum des 20, Jahrhunderts, Vienna
Museum Folkwang, Essen, Germany
Museum Ludwig, Cologne
Museum of Art, Carnegie Institute, Pittsburgh
Museum of Contemporary Art, Chicago

Museum of Contemporary Art, Helsinki
Museum of Contemporary Art, Los Angeles
Museum of Contemporary Art, Luxembourg
Museum of Fine Arts, Boston
Museum of Fine Arts, Houston
Museum of Modern Art, New York
Museum of Modern Art, Oslo
New Britain Museum of American Art, New Britain, Conneticut
Philadelphia Museum of Art
Rijksmuseum Kroller-Muller, Otterlo, Holland
San Francisco Museum of Modern Art
Solomon R. Guggenheim Museum, New York
Sprengel Museum, Hannover

St. Louis Art Museum
Staatsgalerie Stuttgart, Germany
Stedelijk Museum, Amsterdam
Tamayo Museum, Mexico City
Tate Gallery, London
Tokyo Metropolitan Museum of Photography
Victoria and Albert Museum, London
Wadsworth Atheneum, Hartford
Walker Art Center, Minneapolis
Whitney Museum of American Art, New York

Жеке көрмелері

2012 Cindy Sherman, MoMA, Нью-Йорк (кат.)
2009 Cindy Sherman, галерея Шпрют-Маджерс, Берлин
2008 Көрме Metro Pictures, Нью-Йорк (а также в 1980, 1981, 1982, 1983, 1985, 1987, 1989, 1990, 1992, 1995, 1996, 1998, 1999, 2000, 2004 и 2006)
2008 "History Portraits, " Скарстедт-галерея, Нью-Йорк
2007 Көрме Шпрют-Маджерс-Ли, Лондон (и в 2005)
2006 Көрме Жё-де-пом, Париж; Кунстхаус Брегенц, Брегенц; музей «Луизиана», Копенгаген; Мартин-Гропиус-Бау, Берлин (2006—2007)
2005 Көрме Шпрют-Маджерс, Мюнхен
2005 Музей Гилд-Холл, Ист-Хэмптон, Нью-Йорк
2005 "Cindy Sherman: Working Girl, " Музей совр. искусства, Сент-Луис (кат.)
2004 «The Unseen Cindy Sherman — Early Transformations 1975/1976,» Музей искусств, Монтклер (кат.)
2004 Общество Кестнера, Ганновер (кат.)
2003 «Серпентайн»көрмесі, Лондон
2003 Шотландияның ұлттық заманауи өнер көрмесі, Эдинбург
2003 Скарстедт-галерея, Нью-Йорк
2000 Центр «Хассельблад», Гётеборг
2000 Галерея Гагосяна, Лос-Анджелес
2000 Көрме Шпрют-Маджерс, Мюнхен
1997 "Cindy Sherman: The Complete Untitled Film Stills, " MoMA, Нью-Йорк.

1997 "Cindy Sherman: A Selection From the Eli Broad Foundation’s Collection, " Музей изящных искусств, Каракас (кат.)
1997 "Cindy Sherman: Retrospective, " MOCA, Лос-Анджелес; MCA, Чикаго; Рудольфинум, Прага; CAPC, Бордо; MCA, Сидней; AGO, Торонто (1997—2000)
1997 Музей Людвига, Кёльн.
1996 Музей Бойманса-ван Бёнингена, Роттердам; Центр искусств королевы Софии, Мадрид; Выставочный зал Рекальде, Бильбао; Кунстхалле, Баден-Баден (кат.)
1996 Музей совр. искусства, Сига; MIMOCA, Маругаме; MOT, Токио (кат.)
1996 "Metamorphosis: Cindy Sherman Photographs, " Кливлендский худ. музей, Кливленд.
1995 "Directions: Cindy Sherman — Film Stills, " Музей Хиршхорна, Вашингтон (брош.)
1995 «Cindy Sherman Photographien 1975—1995,» Дайхторхаллен, Гамбург; Кунстхалле Мальмё; Кунстмузеум, Люцерн (кат.)
1995 MAM, Сан-Паулу (кат.)
1995 Галерея Моники Шпрют, Кёльн (а также в 1984, 1988, 1990, 1992 и 1994)
1994 Галерея ACC, Веймар (кат.)
1994 Манчестерская худ. галерея, Манчестер
1994 IMMA, Дублин (кат.)
1993 Тель-Авивский музей изобразительных искусств, Тель-Авив

1992 MARCO, Монтеррей (кат.)
1991 Кунстхалле, Базель; Галерея совр. искусства, Мюнхен; галерея Уайтчепел, Лондон (кат.)
1991 MAM, Милуоки; Центр изящных искусств, Майами; Центр искусств Уокера, Миннеаполис (брош.)
1990 PAC, Милан (кат.)
1990 Университетский худ. музей, Калифорнийский университет, Беркли
1989 Нац. худ. галерея, Веллингтон; Музей Уаикато, Гамильтон (кат.)
1987 Музей Уитни, Нью-Йорк; ICA, Бостон; Музей искусств, Даллас (кат.)
1985 Вестфальская худ. ассоциация, Мюнстер (кат.)
1984 Акронский худ. музей, Акрон; ICA, Филадельфия; Худ. музей Карнеги, Питтсбург; Арт-центр, Де-Мойн; Худ. музей, Балтимор (кат.)
1983 Музей искусств и промышленности, Сент-Этьен (кат.)
1983 Худ. музей, Сент-Луис (брош.)
1982 Музей Стеделик, Амстердам; Гевад, Гент; галерея Уотершед, Бристоль; галерея Джона Хансарда, Саутгемптонский университет, Саутгемптон; Палас Стуттерхайм, Эрланген; Haus am Waldsee, Берлин; CAC, Женева; Фонд Хени-Унстад, Копенгаген; Луизиана, Копенгаген (кат.)
1980 Музей совр. искусства, Хьюстон (брош.)

Өнердегі образы

Шерман француз кинорежиссері Бертран Бонелло Синдидің ойдан шығарылған қысқаметражды фильміне арналған: Cindy: The doll is mine (2005), Азия Аргенто суретшінің рөлінде және оның дублінде ойнады.

Әдебиет

Krauss R.E. Cindy Sherman, 1975—1993. New York: Rizzoli, 1993
Morris C. The essential Cindy Sherman. New York; London: Harry N. Abrams, 1999
Inverted Odysseys: Claude Cahun, Maya Deren, Cindy Sherman/ Shelley Rice, ed. Cambridge: MIT Press, 1999
Durand R. Cindy Sherman. Paris: Flammarion, 2006
Петровская Е. Антифотография. М.: Три квадрата, 2003
Краусс Р. Холостяки. М.: Прогресс-Традиция, 2004

Сілтемелер

Дереккөздер

[1] Internet Movie Database

[2] ttps://artlead.net/content/journal/modern-classics-cindy-sherman-untitled-film-stills/

[3] Веб-версия ретроспективы Синди Шерман в MoMA

[4] В MoMA были показаны 70 чёрно-белых снимков из серии Untitled Film Stills: с 1-го по 65-й, с 81-го по 84-й и Untitled Film Still #27B, по сюжету отличный от № 27 Мұрағатталған 20 ақпанның 2017 жылы.

[5] L. Gallun, «Cindy Sherman on the Films in Carte Blanche: Cindy Sherman», MoMA.org — 30 марта 2012 г.

[6] Рейтинг посещаемости музеев и выставок // The Art Newspaper Russia № 4 (13). — 2013. — май.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]