Қазақ елінің салтында асқа сойыс, сабасымен яғни қымызымен, тарту-таралғыларымен барады. Ұлттың жөн-жосығы бойынша жолынан жығылмай бару ел, ер намысы. Одан ешкім бұрылып кете алмайды. Сойыс яғни мал, мал болғанда тек жылқы ғана апарады. Жақын жер болса қой айдап та барады. Сиыр, ешкі малы мұндай ұлы жиынға жарамайды. Апарған сойыс малға қосылмайды, асқа, яғни тойға барған басқа елдің қонақтарына сойылады немесе бәйгеге, тарату, сый-сияпат ретінде беріледі, яғни үлестіріледі. Мал терілері де қарапайым да қарапайым адамдарға үлестіріледі. Сойыс малының бір жілігін саба әкелгендердің ыдысына салып жібретін ескі ырым бар. Бұл жақсы тілек пен ықылас белгісі әрі дәстүр, ғұрып.


Дереккөздер өңдеу

Қазақтың салт-дәстүрлері мен әдет-ғұрыптары (Қазақ мәдениетінің суретпен безендірілген энциклопедиялары) "Атамұра",-Алматы.