Сорорат
Сорорат (лат.soror-апалы-сіңлілі)- ер адамның бірге туған немесе немере апалы- сіңлілі бірнеше қызға некелесудің ескі салты. Сороратты алғаш ғылыми тұрғыдан сипаттап жазған Л.Г.Морган «Сорорат» терминін Америка, Азия және Мұхит аралдары мен Африканың көптеген халықтарында бұл салттың бар екендігі жөнінде мәлімет жинаған Дж.Фрейзер шығарған. Сороратты ғалымдар көне замандағы топтық некенің қалдығы деп есептейді. Қазақ халқындағы балдыз алу да Сороратты ғұрпына жатады. Әйелі өлген адам басы бос балдызы болса, «балдыз қалың» деген атпен шағын қалың мал беріп, үйленетін болған.
Қолданылған әдебиет
өңдеуҚазақ Совет энциклопедиясы, 1976 жыл, Алматы,10 том, 350 бет