Тәурат

Тәурат (ивр. תּוֹרָה‎ — тора́, әріптік. «заң, оқыту») Аллаһ Тағала тарапынан Мұса пайғамбарға жіберілген кітап, Исламдағы қасиетті төрт кітаптың бірі, қазіргі уақытта Еврейлік Інжіл - Танахтың алғашқы бес кітабы.

Дәстүр бойынша, Тәурат сөздері иврит тілінде бұрама қағазда жазылған. Тәураттың бір бөлігін үш күнде бір рет жиналыстарда көпшілік алдында оқылады. Тәуратты көпшілік алдында оқу - еврей қауымдастығы негіздерінің бірі.

Терминнің анықтамасы

Тәуратты, мәтіннің өзін де, баспа немесе қолжазба көшірмелерін де (бұрама қағаз) Мұсаның Бес кітабы (гр. πεντάτευχος) немесе Мұса кітабы деп атайды.
Бес кітаптың өзінде «Тәурат» көбінесе Құдайдың жеке өсиеті, бөлек уағыздары немесе белгілі бір тақырыпқа қатысты заңдар жиынтығы деп аталады, мысалы, «өртелетін құрбандық туралы заң (Тәурат)» (Левит. 6: 9), «құрбанның борышы туралы заң (Тәурат)». (Левит. 7: 1) және т.б.
«Тора» сөзі оқыту немесе ата-ана тәрбиесі мағынасында да кездеседі (Нақ. 1: 8 және т.б.).
Мағынаның одан әрі кеңеюі Жазбаша Заңның (Тора ше-би-хтав) және Ауызша Заңның (Тора ше-бе-‘ал пе) арасындағы айырмашылықпен байланысты болды: Бес кітапта кездесетін тороттың көпшілігі дәстүрлі түрде Синай тауында Мұсаға берілген деп саналатын осы екеуі аясына жататын Құдайдың уаһилері деп түсіндірілді.
Кең мағынада, Тәурат - бұл еврейлердің дәстүрлі заңдарының бүкіл жиынтығы және Жазбаша Тәурат (Мұсаның Бес кітабы, Хумаш) және Ауызша Тәурат (қазіргі уақытта Мишна мен Талмудта жазылған) деп бөлінеді.

Тәураттың пайда болуы

Дәстүрлі иудаисттердің көзқарасы бойынша, Тәурат мәтінін Мұса Құдай Тағаланың сөздерінен жазған. Алайда бүкіл Таурат Синай тауында қырық күн бойы жазылған ба, еврей халқының шөл далада қырық жыл бойы жазылып, Мұсаның қайтыс болуынан сәл қалғанда аяқталғанына қатысты келіспеушіліктер бар.

Талмудтағы Йехуда раввиннің айтуынша, Мұсаның өлімін суреттейтін Екінші заңда соңғы жолдарын Иса Навин (Йехошуа бин Нун) жазған. Алайда көптеген беделді адамдар бұл пікірмен келіспейді, өйткені Тәурат қасиеттілік деңгейінде тек Мұсаның пайғамбарлық сыйына ғана сай және одан кейінгі пайғамбарлардың ешқайсысы сай келмейді.

Маймонд (Рамбам) өзінің 13 діни догматтарды тұжырымдауында:

“

8. Біздің қолымыздағы бүкіл Таурат біздің ұстазымыз Мұсаға (жаны тыныштықты болсын) берілгеніне толық сеніммен сенемін. 9. Мен осы Тәураттың өзгермейтініне және Жаратушыдан оның орнына басқа Тәураты берілмейтіндігіне (оның есімі жарылқасын) толық сенімдімін.

”

Оның пікірінше, иудаизмнің ресми ұстанымын көрсете отырып, бұл екі тармақ еврейлердің дүниетанымындағы ең маңыздыларының бірі болып табылады.

Тәурат туралы түсініктемелер

Тәурат мәтінін және оның шынайы мағынасын түсіну өте қиын болғандықтан (тіпті оны зерттейтін адамдар үшін де), ғасырлар бойы данагөйлер басқа адамдар үшін оның жеке ережелеріне түсінік беруге тырысты. Раши сияқты кейбір комментаторлар Жазбаша Таураттың әр сөйлеміне түсініктеме дайындады. Сонымен қатар, Синай тауында Мұса Жазбаша Тәуратпен қатар, терең, жасырын мағынаны ашатын, Жазбаны толықтыратын және сол жерде «жасырын» дегенді түсіндіретін ауызшасын да алған болатын.

Көптеген ұрпақтар үшін Ауызша Тәурат біздің дәуіріміздің II ғасырда Мишна түрінде, ал кейінірек Талмудты құрайтын Гемара түрінде жазылмайынша, ұрпақтан-ұрпаққа тек ауызша дәстүр түрінде беріліп келді.

Талмудтың қазіргі заманғы басылымдарында көптеген атақты Тәурат даналарының әртүрлі ұрпақтардан алған пікірлерін қосады: гаонимнен (орта ғасырлар) бастап XVII ғасырға дейін.

Түсініктеменің тағы бір бөлігі Мидрашқа кірді. Болмыс (Брешит Рабба), Левит (Вайикра Рабба), Ақыры (Шмот Рабба) кітаптарында мидраштар бар.

Сондай-ақ Мишнаға арналған түсініктемелер мен толықтырулар - Тосефта бар.

Пшат пен драш

Пшат (‏ивр. פְּשָׁט‏‎‎) — библиялық немесе Талмудтық мәтіннің мағынасын тура түсіндіру.
Драш ‏(ивр. דְּרָשׁ‏‎‎; сондай-ақ друш, ‏ивр. דְּרוּשׁ‏‎‎) — логикалық және софистикалық құрылымдарды біріктіру арқылы библиялық немесе талмудтық мәтінді түсіндіру.

Еврей Тәурат комментаторлары мәтініндегі бірнеше қабаттарды бөліп көрсетеді. Бірінші және ең сыртқысы пшат («қарапайым») деп аталады, яғни мағынасы қарапайым, тікелей. Екіншісі - ремез («тұспал») - «мәтіндегі тұспалдардың көмегімен алынған мағына; ұқсас жерлердегі бір фрагменттің басқалармен арақатынасы». Тереңірегі - драш («мағына») және мағынасы бар.

Ең қадірлісі - сод («құпия») - мәтіннің каббалистік мағынасы, барлық басқа мағыналарды білетін таңдаулыларға ғана қол жетімді. Біз еврей мәтінін интуитивті түрде мойындаймыз, өйткені осы айтылған мағыналардың бәрі бар.

Тәуратпен байланысты уағыздар

Тәураттың бұрама қағазы

Толық мақаласы: Тәураттың бұрама қағазы

Сефер-Тора ‏ивр. סֵפֶר תּוֹרָה‏‎‎ «Заң кітабы») — Ең алдымен синагогада оқуға арналған Тәурат мәтіні бар пергаментті бұрама қағаз - еврейлердің діни табынуындағы ең қасиетті ғұрып. Сақтау үшін матадан немесе ағаштан жасалған құты қолданады, ал Сефер-Тораның өзі синагоганың орталық орнына орналастырылған арнайы шкафта (Арон кодеш) сақталады.

1914 жылы Николай II-ге Кишинев қаласының еврей кәсіпкерлері мен раввиндері берген Тәураттың бұрама қағазы

Тәурат бұрама қағазымен байланысты уағыздар

Талмудқа сәйкес, Киелі кітапта әрбір еврей Тәураттың бұрама қағазы болуы талап етіледі. Егер еврей Тәураттың бұрама қағазын әкесінен мұра етіп алса да, о да өзінің жеке бұрама қағазы болуы қажет. Еврей көшірмеші адамнан Тәуратқа тапсырыс бере алады немесе дайын бұрама қағазын сатып ала алады, алайда «Тәуратты өзі жазған адам оны Синай тауында алған секілді». Талмудқа сәйкес, Тәурат бұрама қағазындағы кем дегенде бір әріпін түзеткен адам бүкіл бұрама қағазын жазған деп есептеледі, осыдан бұл ереже бойынша әрбір еврейге өзінің Тәурат бұрама қағазын жазу туралы өсиетті символдық түрде орындау құқығы берілген әдет-ғұрып қалыптасқан. Көшірмеші адам бұрама қағаздағы бірінші және соңғы параграфтарды тек контурмен жазады, ал жұмыс «Сиюм Тора» рәсімімен аяқталады («Тәуратты аяқтау»), онда қатысушылардың барлығына контурға бір әріптен дөңгелек қою немесе көшірмеші адамға оны өз атынан жасауды ресми түрде тапсыра алады.
Тәурат бұрама қағазына ерекше құрметпен және ізетпен қарау керек. Тәурат бұрама қағаздарын синагогадан шығарған кезде, тұру керек; бұрама қағазды қасынан әкеткенде тағзым ету немесе Тәурат қаптамасын сүю әдеті қалыптасты. Пергаментті қолмен ұстауға тыйым салынады, сондықтан бұрама қағаздарды оқыған кезде арнайы көрсеткіш (яд) қолданады.
Егер некеге тұруға, оқуға немесе тұтқыннан құнын төлеп босатуға ақша болмаса Тәурат бұрама қағазын сатуға болады. Егер бұрама қағаз байқаусызда жерге түсіп кетсе, қауымдастық бұл күні ауыз бекітуі керек. Тәурат бұрама қағазын және тіпті синагогтық сандықты (бұрама қағаз қоймасы) сақтап қалу үшін сенбі күнін бұзуға рұқсат етілген және тіпті бұйырылған. Сефардтарда Тәуратты оқығанға дейін және ашкеназдарда оқығаннан кейін, ашық бұрама қағазды жоғары көтеріп (хагбаа), оны бүкіл қауымға көрсетіп, сол уақытта: «Жаратқанның бұйрығымен Мұса арқылы Исраил халқына Мұса ұсынған заңы (Екін. 4:44)».

Тәураттың оқылуы

Ақыры кітабында алғаш рет қасиетті мәтіннің көпшілік алдында оқылуы туралы аталған: «...(Мұса) өсиет кітабын алып, халыққа дауыстап оқыды, олар: Жаратқан Иенің айтқандарының бәрін орындаймыз және мойынсұнамыз.»(Ақы. 24: 7). Қасиетті мәтінді көпшілік алдында оқу туралы келесі ескерту б.з.д. 622 жылы Иосия (Иошияху) патшаның реформасына байланысты айтылады (Патш. 4 22:8—23:3; Пар2. 34:14–33). Мұнда «Тәурат кітабы» деген атау қолданылады, ал мәтіннің мазмұны Бес кітап туралы емес, оның тек бір кітабы - Екінші заң туралы айтып отыр деген пайымдауға әкеледі. Сол сияқты, Вавилондық тұтқындау кезіндегі әдебиеттерде «Таурат кітабына» немесе «Мұса кітабына» сілтеме жасалғанда, мәнмәтін Екінші заң кітабын білдіруі мүмкін. Бес кәтаптың өзінде «Тәурат кітабы» деген атау тек Екінші заңда ғана кездеседі және әрдайым Екінші заңды білдіреді.

Тәуратты зерделеу

Тәуратты зерделеу иудаизмнің негіздерінің бірі болып табылады. Тәуратты зерттеудің маңыздылығын иудаизм беделді адамдары бірнеше рет көңіл аударылды, мысалы:

«Тәуратты зерделеу барлық басқа өсиеттерді бірігіп қолданумен бірдей» (Шнеур Залман из Ляд).
«Тіпті өлім аузында болсақ та, біз Тәуратты зерделеуді тоқтата алмаймыз» (Рабби Акива).

Зерделеуге екі бұйыратын өсиет кіреді: Тәуратты өз бетімен зерделеу және оны үйреніп жүргендер мен білетіндерді құрметтеу.

Тәуратты зерделеу өсиеті әр еврейге, әлеуметтік және материалдық жағдайына қарамастан қатысты. Дұға оқығаннан кейін әркімге Тәуратты өз бетімен зерделеуге тұрақты уақыт бөлу ұсынылады. Өз бетінше оқудың мүмкіндігі болмаса, оқитындарға қолынан келгенше қолдау көрсету керек. Бұл жағдайда өсиет орындалды деп есептеледі.

Дәстүр бойынша, Тауратты зерделеу ер адамдарға жүктелген, бірақ әйелдерге өсиеттерді іс жүзінде орындауға қатысты Тәурат бөлімдерін оқуға кеңес беріледі.

«Бірқатар галахтық беделді адамдардың пікірлері бойынша (р. Вайнберг, р. Кляйн, р. Файнштейн, р. Йосеф және басқалары) аудитория толығымен еврей еместер болған жағдайында ғана Тәуратты үйретуге тыйым салынады. Алайда еврейді еврей еместердің көзінше Тәуратты үйретуге болады, тіпті еврей еместер үйрене алса да».

Синагогаларда зерделеу дәстүрлі әдісінен басқа тағы бірнеше әдістер бар:

Хаврута - бір оқушы екінші оқушыны толықтырған кезде және бірге прашиді түсінік берген кезде жұппен (екі адамнан) Тәурат пен Талмудты зерттеу. Бұл ең танымал әдістердің бірі. Өз заманында Талмудқа пікірлері енген көптеген Тәурат данагөйлері оқыған.
Гематрия - сөздерді немесе сөздер тобын оларды құратын әріптердің сандық мәні бойынша түсіндіру арқылы немесе белгілі бір жүйеге сәйкес кейбір әріптерді басқалармен ауыстыру арқылы зерттеу. Гематрия сонымен қатар санды сөзге немесе әріптердің сандық мәні осы санға тең болатын сөздер тобына ауыстыруға қызмет етеді. Бұл каббализмнің классикалық әдістерінің бірі.

Исламда

Толық мақаласы: Тәурат (Ислам)

Исламда Тора - Таурат араб.: توراة‎ деп аталады. Таурат - Алла тағала Мұса пайғамбарға жіберген киелі жазба болып саналады. Таурат Құранда әрдайым Інжілмен бірге айтылады. Құранға сәйкес, Інжіл Тәуратта айтылғандардың дұрыстығын растады, ал Құран Таурат пен Інжілдің дұрыстығын растайды.

Ислам діні бойынша пайғамбарлар діндар адамдарға Тәурат арқылы үкім шығарды, содан кейін раввиндер мен кітапшылдар соған қарап үкім бере бастады. Алайда, раввиндер мен кітапшылдар киелі кітаптың тек бір бөлігін ғана есіне сақтап, Тәуратты бұрмалап, онда мүлдем жоқ заңдарды жазып қойды. Мұхаммед пайғамбардың VII ғасырдағы араб еврейлерімен болған дауларында Тәурат пайғамбардың пайдасына куәгер ретінде шақырылған сияқты. Құрандағы Тәурат дәйексөздер кейде бір-бірімен сәйкес келеді, кейде алшақ псалмаға (Забур) ұқсайды. Хадистерде алғашқы мұсылмандардың еврейлермен араздасқан іздері сақталған.

Ислам дәстүрінде Тәураттың 40 бөліктен (Жүзден), ал әр бөлігінде 1000 аят болғандығы туралы деректер бар. Тек Мұса, Һарун (Аарон), Йуша ибн Нұн (Иса Навин), Ғұзайыр (Ездра) және Иса ибн Мәриям (Иисус Христос) Тәуратты жатқа білетін. Сондай-ақ исламдық әңгімеге сәйкес Навуходоносор Иерусалимді жаулап алу кезінде Тәураттың түпнұсқасы өртеніп, жоғалғанын айтады. Қалған жеке әңгімелер еврейлердің дәстүрімен араласып, ғасырлар өткеннен кейін Мұса пайғамбар әкелген Тәурат түпнұсқасы емес бір кітапқа жиналды.

Ортағасырлық ислам ғалымдары Таурат мәтіндерін библиялық кейіпкерлер туралы Құран әңгімелеріне түсінік беру үшін кеңінен қолданған. VIII-X ғасырларда Тәуратты грек, көне еврей, тіпті латын мәтінінен араб тіліне аударған. Кейінірек христиандар мен самариялықтар негізінен өз қажеттіліктері үшін жасалған Тәураттың копттық, сириялық және басқа аудармалары пайда болды. Шамамен IX ғасырдан бастап ислам ғалымдары Мұхаммед пайғамбардың келуі туралы Тәурат мәтіндерін мысал ретінде келтіре бастады. Олар әдетте Болмыс (Бол. 16:9-12, 17:20, 21:21) және Екінші заңдарға (Екі. 18:18, 33:2 және т.б) сілтеме жасады.