Түңлікбайдың қатыны атың Шәріп...

«Түңлікбайдың қатыны атың шәріп...»[1] -Абайдың 1855-1881 жылдар аралығында шығарған елеңі.

  • Көлемі 4 тармақты бір шумақ.
  • Жас ақын әзіл аралас өткір тілмен ауылдасы Түңлікбай дегеннің жеңіл жүрісті әйелі Шәріпті бір ауыз сөзбен сойып салады. Оны әр ит бір сарып кететін, жол бойындағы жалғыз түп шиге теңейді. Ақын жер бетіндегі жамандыққа, жәдігейлікке деген бар жиіркенішін ірікпей, лақ еткізіп құя салған. Абайға тән тіл өткірлігі, тұжырымдылық айқын көрініп тұр. Өлең 11 буынды қара өлең ұйқасымен жазылған.
  • Алғаш рет ақын шығармаларының 1933 жылғы жинағында жарияланған.
  • Ешқандай текстологиялық өзгеріске ұшырамаған. Өлең орыс тіліне аударылған.

Дереккөздер

өңдеу
  1. Абай. Энциклопедия. – Алматы: «Қазақ энциклопедиясының» Бас редакциясы, «Атамұра» баспасы, ISBN 5-7667-2949-9