Физикалық-географиялық аудандастыру
Физикалық-географиялық аудандастыру - ландшафтарды жүйелеудегі әдістердің бірі, ландшафтардан неғұрлым жоғары дәрежедегі ірілендірілген аумақтық жүйелерге өтуге саяды (ландшафтық аймақ, физикалық- географиялық елдер, секторлар, белдеулер және т.б.).[1]
Қазақстан аумағы табиғи тұрғыдан өте алуан түрлі, сондықтан еліміздің аумағын зерттеуде аумақтың жер бедері мен тектоникалық құрылысы негізге алынады. Физикалық-географиялық аудандастыруды зоналық және азоналық өзара әрекеттесудің ландшафтылық-генетикалық қағидаларын негізге ала отырып жүзеге асырады.
Біршама толық зерттеу үшін Қазақстан аумағы 9 ірі физикалық-географиялық кешенге бөлінген. Олар:
- Шығыс Еуропа жазығы
- Тұран жазығы
- Батыс Сібір жазығы
- Сарыарқа
- Мұғалжар
- Алтай
- Сауыр-Тарбағатай
- Жетісу Алатауы
- Тянь-Шань
Дереккөздер өңдеу
- ↑ Қазақ тілі терминдерінің салалық ғылыми түсіндірме сөздігі: Экология және табиғат қорғау / Жалпы редакциясын басқарған – түсіндірме сөздіктер топтамасын шығару жөніндегі ғылыми-баспа бағдарламасының ғылыми жетекшісі, педагогика ғылымдарының докторы, профессор, Қазақстан Республикасы Мемлекеттік сыйлығының лауреаты А.Қ.Құсайынов. – Алматы: «Мектеп» баспасы» ЖАҚ, 2002 жыл. – 456 бет. ISBN 5-7667-8284-5
| Бұл мақалада еш сурет жоқ.
Мақаланы жетілдіру үшін қажетті суретті енгізіп көмек беріңіз. Суретті қосқаннан кейін бұл үлгіні мақаладан аластаңыз.
|
| Бұл мақаланы Уикипедия сапа талаптарына лайықты болуы үшін уикилендіру қажет. |
|
Бұл — мақаланың бастамасы. Бұл мақаланы толықтырып, дамыту арқылы, Уикипедияға көмектесе аласыз. Бұл ескертуді дәлдеп ауыстыру қажет. |