Шал мен теңіз
«Шал мен теңіз» — Эрнест Хемингуэйдың көзі тірісінде жарияланған соңғы елеулі шығармасы және оның ең танымал туындыларының бірі.
| Шал мен теңіз | |
| The Old Man and the Sea | |
 | |
| Жанр | |
|---|---|
| Авторы | |
| Түпнұсқа тілі | |
| Жариялануы |
1952 ж. |
| Баспагер |
Charles Scribner's Sons |
| Аударма |
1966 ж. |
Бұл повесть үшін Хемингуэйге Пулитцер сыйлығы табысталды. Сондай-ақ Нобель сыйлығын беруге негіз болған шығармалардың бірі ретінде көрсетіледі.
Хикаятта Сантьяго есімді кубалық балықшының марлиндерді аулап жүргені баяндалады.
Автор осы бір шығарма арқылы жалғыздық психологиясы мен жалғыздық философиясы секілді күрделі ұғымдарға терең бойлауға күш салған. Бас кейіпкер жалғыздықта ғұмыр сүрген жан болса да, оның теңіздегі тағдыры оқырманын жалғыздықта қалдырмайды. Шеберлікпен өрілген шығарманың тұтас атмосферасы, қаһарман аурасы оқырманды үнемі рухтандырып, жігерлендіріп отырады.[1]
Классикалық шығарманы қазақ тіліне Нығмет Ғабдуллин аударған.
Желісі
өңдеуШал үшін соңғы 84 күн бойы теңізге шығуы еш олжасыз өтіп бара жатады. Көршілердің көмекшіл баласы да әкесінің айтқанына еріп, енді басқа балықшылармен бірге жүр. Бірақ үмітін үзбеген шал 85-ші күні де өзінің жамау-жамау желкенін көтеріп теңізге шығады. Жағадан тым алыстап кеткен ол суда жүзіп өткен жартытонналық балықты көреді...
Экрандалуы
өңдеу- 1958 — Шал мен теңіз — Джон Стерджес түсірген фильм
- 1990 — Шал мен теңіз — Джад Тейлор түсірген телефильм
- 1999 — Шал мен теңіз — Александр Петровтың мультфильмі