Шұлғау. Қонышты аяқ киім кигенде аяққа орайтын матаны осылай атайтынымыз белгілі. «Қонған жерде шұлғауларымызды, сығып кептіреміз» (Сәкен Сейфуллин, Tap жол.). «Шұлғау» сөзінің шыққан төркінін және алғашқы мағынасын мына мәліметтер-ақ анықтайды. Қырғыз тілінде «чулга», ноғайларда «шулгав», туваша «шуглаар», хакастарда «сулга», якут тілінде «суулаа» дыбыстық құрамдағы сөздер қазақ тіліндегі «орау», «қымтау» мағыналары орнына қолданылады. Демек, «шұлғау» зат есімі «шұлға» (бізше—«ора») етістігінен.[1]

Дереккөздер өңдеу

  1. Бес жүз бес сөз.— Алматы: Рауан, 1994 жыл. ISBN 5-625-02459-6