Қатысушы:Мурзаханов Муратхан/зертхана
Бұл жеке зертхана беттіңізде мақала өңдеп үйрену үшін жазғандарыңызды сынап көріңіз. Бұл бетті 2021-04-02, 15:25 кезінде (3 жыл бұрын) Мурзаханов Муратхан (журналы | үлесі) соңғы рет өңдеді. |
Бұл мақала әлі тексерістен өтпеді. Тексерілмеген мақалалардағы мәліметтер сенімсіз болуы мүмкін.
|
Бейімбет Майлин ескерткіші | |
Жалпы мәлімет | |
---|---|
Түрі |
Бюст |
Орналасуы |
Қазақстан, Қостанай қаласы, станция алаңы |
Ашылған уақыты |
1994 жылы |
Бейімбет Майлин ескерткіші
Ескерткіш жайлы
өңдеуҚұрылған жылы- 1994 жыл. Автор- И.М. Болшанин, И.Т. Яуфман
Ескерткіштің орналасуы, сипаттамасы:
өңдеуҚостанай, станция алаңы. Мыс жасалған борты, бетон педаліне орнатылып, мәрмәрмен қапталған. Майлиннің бюсті оның қолында кітаппен бейнеленген. Бейімбет Жармағамбетұлы Майлиннің аты-жөні орыс тілінде жалпақ рельефті кесу техникасы бойынша Павлодарда жазылған. Тұғыр 2 қадамдық базада көтеріледі. Бөлімдегі өлшемдер - 90 x 90 Бустіктің биіктігі - 1,5 м Тұғырдың биіктігі - 2 м. Материал - мыс, мәрмәр, бетон.
Ескерткіштің тарихы туралы, оған арналған оқиғалар туралы ақпарат.
өңдеуБейімбет Майлин Жармағамбетұлы - жазушы, драматург, қазақ әдебиетінің негізін салушылардың бірі, 1894 жылы 15 қарашада Таранов ауданында дүниеге келген. 1911-1912 жж. Троицк қаласындағы «Уасифа» мектебінде (1913 ж.), Уфадағы (1913-1915 жж.) Галия медресесінде оқыды. Б.Майлиннің шығармашылық жолы поэтикалық туындылар жасаудан басталды. Оның поэзиясы өмір, ой-пікірлері туралы, оның үстемдік жасайтын әділетсіздік, жұмысшылардың ауыр үлесі туралы. Көптеген өлеңдер, әңгімелердің кейіпкері Б.Майлин - бұрынғыдай жаңа өмірдің саналы құрылтайшысы болған кедей адам. Оның өлеңдерінің алғашқы жинағы 1936 жылы «Маржан» атауымен жарық көрді. Майлин прозаның дамуына, әсіресе, әңгіме, драманың әр түрлі жанрларын дамытуға үлес қосты. 1937 жылы Майлин қуғынға ұшырап, 1958 ақталды Мекен-жайы: Қостанай қ., станция алаңы [1]
Дереккөздер
өңдеу
Быршымы
Сипаттамасы
өңдеуҰйытқысы нашар болған немесе көп тұрып қалған іркіт түрлері, одан көбінесе құрт қайнатылады.[1]
Дереккөздер
өңдеу
Кіріпшетке – орысшасы (крупчатка) түктелген бидайдың майдаланып тартқан ұны.
Сипаттамасы
өңдеуАқ ұн – кебегі еленген ұн. Қиыршық ұн – онша майда емес, кебегі ірі және еленбеген ұн. Қара ұн – кебегінен айырған көк найзаның (қара бидайдың) ұны;[1]
Дереккөздер
өңдеу
Өкпесүт
Сипаттамасы
өңдеуҒұрыптық мәні бар тағам. Оны бір-біріне өкпелеп жүрген ағайынды татуластыру немесе отбасындағы түсініспеушілікті тарқату үшін жасы үлкен әйел адам әзірлейтін болған. Ақсақалы бар үлкен отбасы береке-бірлікті нығайту үшін ренжіскен адамдарды қонаққа шақырып, осы тағамды ұсынған. Тағамның құрамына өкпе (өңешімен бірге), сүт, тұз, үгітілген қара бұрыш кіреді. Сүтке дәмдеуіш пен тұз қосып, сүтті өңеш арқылы өкпеге толтыра құяды. Содан соң, өңешті байлап, баяу отта бір сағат пісіреді.[1]
Дереккөздер
өңдеу
Әбіш ата және Әлжан ана кесенесі
өңдеуСипаттамасы
өңдеуКесене Қарасай ауданы Шамалған ауылы Шұбарат ауылының оңтүстік батыс жағында орналасқан. ҚР Президенті Нұрсұлтан Назарбаевтың әкесі Әбіш 1903 жылы Алатаудың бөктерінде, Назарбай бидің шаңы-рағында өмірге келген. Әбіш Назарбаев көңілді, қадір¬лі адам болды. Ол тек қазақ тілінде ғана емес, орыс және балқар тілдерінде де еркін сөйлейтін. Әбіш қазақ және орыс әндерін беріліп айтатын, әңгімелескен ада-мын зейін қойып тыңдап, пайдалы кеңес бере білетін. Әбіш Назарбаев 1971 жылы қайтыс болды. Анасы Әлжан 1910 жылы Жамбыл облысы Қордай ауданы Қасық аулындағы молданың отбасында дү-ниеге келді.Үшқоңырға жер аударылған әкесімен бір¬ге келген Әлжан Әбішпен танысады. Ауыл арасында ән салу мен суырыпсалмалық өнерден оның алдына түсетін ешкім жоқ еді. Кейінірек Әбіш екеуі отбасын құрып, бақытты ғұмыр кешеді. Жарқын жүзді Әлжан ұлын үлкенді құрметтеуге, сыйлауға баулыды, оның ұлттық дәстүрлерге, ән-жыр- ларға, салт-ғұрыптарға құштарлығын оятты. Әлжан Назарбаева 1977 жылы қайтыс болды. 1997 жылы Әбіш ата мен Әлжан анаға арналып кесене тұрғызылды. «Алып анадан туады» демекші, заманымыздың алып тұлғалы ұлы перзентін, Елбасын өмірге әкелген Әлжан ананың тарихтан алар орны да ерекше екені анық.[1]
Дереккөздер
өңдеу- ↑ Қазақстанның өңірлік қасиетті нысандары. — Астана: Фолиант, 2017. — 504 б. І8ВІМ 978-601-302-886-6.