Үш паша
Үш паша (түр. Üç Paşalar) — Осман империясындағы 1913 жылғы мемлекеттік төңкерістен кейін елдегі барлық билікті өз қолына шоғырландырған үш жоғары лауазымды шенеунік — Талғат паша (1874—1921), Әнуар паша (1881—1922) және Жамал паша (1872—1922). Бұл триумвират Осман империясының Бірінші дүниежүзілік соғысқа қатысуына үлкен әсер етті және мемлекет аумағындағы христиан ұлттары — армяндар, ассириялықтар мен гректер геноцидінің басты ұйымдастырушылары болып саналады. Соғыстан кейін үш паша елден қашып, Германияда бас сауғалауға мәжбүр болды — әскери трибунал оларды өлім жазасына кесті. Әнуар паша Орта Азияда қызыл әскер сарбаздарымен болған қақтығыста қаза тапты (қазіргі Тәжікстан аумағында). Талғат паша мен Жамал паша армян халқына қарсы істеген қылмыстары үшін олардан өш алуға бел буған армян лаңкестерінің қолынан қаза тапты.
Әдебиет
өңдеу- Роган, Ю. Падение Османской империи: Первая мировая война на Ближнем Востоке, 1914–1920 гг. — Альпина Паблишер, 2018. — ISBN 9785961449747.