Әскери Жаттығу
Әскери жаттығу– әскери құрамалардың, бөлімшелердің, басқару органдарының және арнаулы әскерлердің жауынгерлік дайындықтарын тексерудің негізгі тәсілі. Әскер түрлерінің әзірлігін, ұрыс жүргізу және басқару, өзара байланыса қимыл жасау тәсілдерін байқау және жетілдіру мақсатын көздейді.[1] Әскери жаттығу ауқымына байланысты стратегиялық (шұғыл-стратегиялық) әскери жаттығу, шұғыл (шұғыл-тактикaлық) әскери жаттығу және тактикалық әскери жаттығу; мақсатына қарай тексерістік әскери жаттығу, зерттемелік әскери жаттығу, тәжірибелік әскери жаттығу; жаттығушылар құрамына байланысты командалық-штабтық әскери жаттығу және жалпыәскерлік әскери жаттығу; ұйымдастырылуына байланысты бір сатылы әскери жаттығу, екі сатылы әскери жаттығу, көп сатылы әскери жаттығу тағы басқа болып бөлінеді. Сондай-ақ Қарулы Күштерде арнайы тапсырмалар жүктелетін арнаулы әскери жаттығулар өткізіледі. Мысалы, мотоатқыштар мен танк әскерлері жалпы әскери-тактикалық әскери жаттығу, ракеталық және артиллерия әскерлері атыстық әскери жаттығу, Әскери-әуе күштері (ӘӘК) ұшу-тактикалық және авиациялық әскери жаттығу, Әскери-Теңіз Флоты (ӘТФ) жалпы, жеке, кемелік және тағы басқа әскери жаттығулар өткізеді. Әрбір әскери жаттығу соңында талдау жасалады.[2]
Әскери жаттығу (Военное учение) — соғысты ұйымдастыру және жүргізу тәсілдерін үйрету мақсатымен ротадан бастап батальонда, полкте, құрамада, т.б. өткізіледі. Әскери жаттығулар роталық, батальондық, полктік, құрамалық, т.б. болып аталады. Әскери жаттығулар жалпы әскерлік және арнаулы (инженерлік, байланыстық, тылдық, т.б.) болып бөлінеді. Әскери жаттығулар көлеміне қарай тактикалық және оперативтік, ал жүргізілу өзгешеліктеріне қарай бір жақты және екі жақты болады. Әскери жаттығулар көбінесе кешенді тақырыптарда өтеді. Ол соғыс қимылдарының бірнеше түрін қамтиды және жағдайдың жедел өзгеруіне байланысты күндіз де, түнде де бірдей өтуін талап етеді. Әскери жаттығулар әскерлерді, әскер бөлімдерін және әскер түрін соғыс тәртібіне келтіріп, офицерлердің, сержанттардың, қатардағы жауынгерлердің тактикалық білімін жетіддіріп, тәжірибесін молайтады, Қарулы Күштердің қабілеттілігін арттырып, ұрысқа әрқашан дайын болуын қамтамасыз етеді.[3]
Дереккөздер
өңдеу- ↑ Айбын. Энциклопедия. / Бас ред. Б.Ө.Жақып. - Алматы: «Қазақ энциклопедиясы», 2011. - 880 бет.ISBN 9965-893-73-Х
- ↑ Қазақстан энциклопедиясы 1-том
- ↑ Қазақ тілі терминдерінің салалық ғылыми түсіндірме сөздігі: Әскери іс. Алматы: «Мектеп» ААҚ , 2001 жыл
Бұл мақаланы Уикипедия сапа талаптарына лайықты болуы үшін уикилендіру қажет. |
Бұл мақалада еш сурет жоқ.
Мақаланы жетілдіру үшін қажетті суретті енгізіп көмек беріңіз. Суретті қосқаннан кейін бұл үлгіні мақаладан аластаңыз.
|
Бұл — мақаланың бастамасы. Бұл мақаланы толықтырып, дамыту арқылы, Уикипедияға көмектесе аласыз. Бұл ескертуді дәлдеп ауыстыру қажет. |