Агония

Агония (көне грекше: ἀγωνία – күрес) — жанталас, жантәсілім, агония. Мидың жоғарғы бөліктерінің, әсіресе мидың жарты шарлары қыртысының қызметі терең бұзылуымен қатар сопақша ми орталықтарының қозуы тән өлер алдында болатын ақырғы (терминальды) сәт. Агония жағдайындағы адамның сырт пiшiнi кенет өзгередi: өзгеріссіз бет әлпетi, оның сызықтары (қанның қайта бөлінуi артынан, кездемелердiң серпiмдi түр нормалы құратын онымен бiрге және лимфа) ұшталады, ажар, бет баса-көктеп, алысқа ұмтылдыруға, көздiң мүйiздi қабығы өз мөлдiрлiгi, төменгi жақ жоғалтады қозғалысы (гиппократтың маскасы деп аталатын) ерекше өрнектi тұлғаға бiрiгiп тұлдаған мимикалық бұлшық еттердi босаңсу артынан терiде суық жабысқақ тер көрiнiп қалады салбырап тұрады қымбаттап бара жатқан болып қалыптасуға араласпайтын, кейде азап шеккен көзқарас терең түсiп кеткен көздерi шеңберлер көздердiң астында көрiнiп қалатын ақшыл - боз, кейде жершi болып қалыптасады.

Агония жағдайындағы науқас