Андрей Андреевич Марков
Андрей Андреевич Марков (2 (14) мауысм 1856, Рязань - 20 шілде 1922, Петроград) - орыс математигі. Ол сандар теориясын, ықтималдықтар теориясын және математикалық анализін зерттеумен айналысқан. Санкт-Петербург ғылым академиясының ординар акадимегі. 1886 жылдан Санкт-Петербург университетінің прфессоры.
| Андрей Андреевич Марков | |
 | |
| Туған күні | |
|---|---|
| Туған жері | |
| Қайтыс болған күні | |
| Қайтыс болған жері | |
| Азаматтығы | |
| Ғылыми аясы | |
| Альма-матер |
Санкт-Петербург мемлекеттік университеті |
| Ғылыми жетекші | |
| Атақты шәкірттері |
Абрам Самойлович Безикович, |
Марковтің математика анализі бойынша жазған еңбектері үздіксіз бөлшектер теориясына, интеграл астындағы функцияға қойылған кейбір шарттардағы интегралдардың жинақталуын жақсарту мәсеселеріне және жуықтау теориясына арналған. Ықтималдықтар теориясында центрлік шектік теореманың дәлелденуіндегі олықылықты жойып, іс жүзінде жеткілкті жалпы шарттар арқылы бұл теореманың тұңғыш рет толық және жүйелі дәлелденуін берді. Марков кейінгі еңбектерінде тәуелді сынаулар тізбегі мен оған байланысты кездейсоқ шамалар қосындысын зерттеді. Оның бұл еңбектері қазіргі ықтималдықтар теориясындағы Марков процесінің бастамасы болды. Марков ықтималдықтар теориясының қолданылу мәселелерімен де айналысты.