Вокзал ғимараттарыжолаушыларға қызмет көрсетуге, көлік қозғалысын басқаруға арналған қоғамдық ғимараттар мен құрылыстар кешені. Көлік түріне қарай Вокзал ғимараттары аэровокзалдарға, т. ж., өзен, теңіз воқзалдарына, қалааралық қатынастардың автобекеттеріне бөлінеді. Кешендік Вокзал Ғимараттары алуан түрлі көлік жолаушыларына қызмет етеді. Қазақстанда алғашқы т. ж. вокзалдары Кеңес төңкерісіне дейін Оралда,Қызылжарда (қазіргі Петропавл),Ақмешітте (қазіргі Қызылорда), т.б. қалаларда пайда болды. 1929 - 1930 ж. Түрксіб (Түркістан - Сібір т.ж.) қүрылысы Вокзал Ғимараттарының қөбеюіне ықпал етті. 1929 ж. Алматы қаласының солтүстігіне қарай 9 қм жерден 1-Алматы т.ж. ғимараты салынды. 1939 ж. 2-Алматы т. ж. вокзалының ғимараты ірге кәтерді. Ол 1977 ж. кеңейтіліп қайта салынды, ал 1997 ж. күрделі жәндеуден өткізілді. Алматы, Шымкент, Астана, т.б. қалаларда республикалары қалааралық байланыстар үшін қолайлы автовокзалдар бар. Қостанай қаласында біріккен Вокзал Ғимараттары (автовокзал, т. ж. вокзалы), Өскеменде, Павлодар, Семей қалаларында өзен вокзалдары бой көтерген.[1]

Дереккөздер өңдеу

  1. “Қазақ Энциклопедиясы”, 2 том