Бекіністік Шеп

Бекіністік Шеп – Ресей өкіметінің өз үстемдігін нығайту мақсатында қазақ жерлерінде салған қамалды қорғаныстар жүйесі. 18 ғасырдың 30 – 40-жылдарында Қазақстанның батыс және солтүстік шекараларына алғашқы Бекіністік шептер салына бастады. Верхне-Яицкіден (қазіргі Верхно-Уральск) Тобылдағы Звериноголовск қамалына дейін ұзындығы 770 км-ге жуық Уйск Бекіністік шебі жасалды. Омбыны Семей және Өскеменмен жалғастыратын ұзындығы 930 км Ертіс Бекініс шебінің қабырғасы тұрғызылды. 1752 — 55 жылдарыЗвериноголовск қамалы мен Ертіс аралығында ұзындығы 560 км-ден асатын жаңа Есіл Бекініс шебі салынды. Бұл Уйск және Ертіс Бекініс шептерін бір-бірімен байланыстырды. 19 ғасырдың 2-жартысында Сырдария бойы мен Жетісу өңірінде де Бекіністік шептер салынды. Гурьев, Орал, Орынбор, Троицк, Петропавл, Семей, т.б. қамалдар Бекіністік шептер құрамына кірді.