Идиш
Идиш — Еуропада (соның ішінде ТМД-да), Америкада, Оңтүстік Африкада және Израильда тұратын еврейлердің бір бөлігінің тілі. Идишта 4 млн-дай еврей сөйлейді.
1-дүниежүзілік соғысқа дейін идиш тілінде 11 – 12 млн-дай адам сөйлеген. Бұл тіл 12 – 13 ғасырларда қалыптаса бастады. Ол көне еврей тілі мен неміс диалектілерінің және семит, славян тілдерінің кірігуінен пайда болды. Идиш шартты түрде поляк, украин, литва-белорус диалектілеріне бөлінеді. Идиш тілінде 21 дауыссыз, 5 дауысты, 3 дифтонг дыбыс, зат есімінің үш род категориясы, 4 түрлі септік жалғауы бар. Жазуы көне еврей әліпбиіне негізделген. Оңнан солға қарай жазылады. Бас әріп қолданылмайды. Лексикасында неміс және славян, т.б. тілдерден енген сөздер жиі ұшырайды. Зат есімнің қай род екені белгілілік артиклімен, сын есімге жіктеу есімдігінің тіркесіп келуі арқылы беріледі.[1]
Тағы қараңыз
өңдеуСілтемелер
өңдеу- ↑ «Қазақстан»: Ұлттық энциклопедия / Бас редактор Ә. Нысанбаев – Алматы «Қазақ энциклопедиясы» Бас редакциясы, 1998 ISBN 5-89800-123-9, IV том
| Бұл мақаланы Уикипедия сапа талаптарына лайықты болуы үшін уикилендіру қажет. |
|
Бұл — мақаланың бастамасы. Бұл мақаланы толықтырып, дамыту арқылы, Уикипедияға көмектесе аласыз. Бұл ескертуді дәлдеп ауыстыру қажет. |