Мұнара

  1. биікке өрлете салынып, жеке орналастырылған құрылыс немесе құрылыстық ғимараттың биік бөлігі.
  2. архитектуралық құрылыс. Ерте заманда қорғаныс, қарауыл немесе белгі беру мақсатында тұрғызылған;
  3. минарет - мешіттің мұсылмандарға мінәжат етуге арналған биік күмбезі. Жалпы пішіні дөңгелек немесе көп қырлы болып бітеді. Қазақстанда оның екі түрі таралған: 1) ішкі баспалдағы және жоғарғы бөлігінде муаззинге арналған (азаншыға) алаңы бар мұнара, әдетте елді мекендердің жанына салынады; 2) дөңнің үстіне шикі кірпіштен немесе тақта түрғызылған ғибадатхана - мұнара. Семей (қазіргі Шығыс Қазақстан) облысында Діңгек (8 ғ.), Қызылорда облысында Бегім ана (11 ғ.), Сараман-Қосы (11ғ.), Көтібар (19 ғасыр) көне мұнаралары әлі күнге дейін сақталған.

Галерея

өңдеу

[1]

Дереккөздер

өңдеу
  1. Орысша-қазақша түсіндірме сөздік: Сәулет және құрылыс / Жалпы редакциясын басқарған э.ғ.д., профессор Е. Арын - Павлодар: "ЭКО" ҒӨФ, 2006. - 280 6.ISBN 9965-808-83-Х