София Михайловна Ротару
София Михайловна Ротару — кеңестік, сосын украиндық әнші.
| София Ротару укр. Софія Ротару рум. Sofia Rotaru | |
.jpg) | |
| Негізгі ақпарат | |
|---|---|
| Толық аты |
София Михайловна Ротару |
| Туған күні | |
| Белсенділік жылдары |
1962 — осы уақытқа шейін |
| Мемлекет | |
| Мамандықтары |
әнші, актриса, кәсіпкер |
| Дауыс түрі |
сопрано |
| Аспаптары | |
| Жанры | |
| Марапаттары |
Украина қаһарманы, |
| https://sofiarotaru.com/ | |
Репертуарында орыс, украин, молдаван, болгар, серб, поляк, неміс, француз, италиян, испан, ағылшын тілдерінде орындалатын 500-ден астам әні бар
Көптеген халықаралық ән байқауларының жеңімпазы болып, ол жиырмадан аса альбом шығарды, оның біразы миллиондаған көшірме таралыммен сатылды. 1988 жылы оған КСРО халық әртісі атағы берілді. 2002 жылы ол Украина қаһарманы атанды.[1]
1973 жылдан 2021 жылға дейін (2018 жылды санамай) «Жыл әні» фестивалінің қатысушысы болды.[2] «Алтын граммофон» сыйлығының 12 дүркін иегері, оның ішінде «Поп-музыкаға қосқан үлесі үшін» арнайы сыйлығы да бар.[3]
Өмірбаяны
өңдеуСофия Ротару 1947 жылы Черновцы облысындағы Маршинцы ауылында дүниеге келді. Ол алты баланың ішінде екіншісі болды. Оның әкесі жүзім өсірумен айналысқан, Екінші дүниежүзілік соғыста кеңестік жауынгер ретінде Берлинге дейін жеткен.
Мектепте София бірінші сыныптан бастап хорға қатысқан. Сондай-ақ спортта да жетістіктерімен мақтана алған. 1963 жылы облыстық, ал 1964 жылы республикалық дарындар фестивалінде жеңімпаз болды. Осыған орай оның фотографиясы 1965 жылғы Україна журналының мұқабасында басылды.
1964 жылы мектеп бітірісімен жергілікті музыкалық училищиге оқуға түседі. Бұл уақытта ол Черновцы университетінің студенттер оркестрінде трубада ойнаған Анатолий Евдокименкомен танысады. Төрт жылдан кейін олар үйленеді.
1968 жылы ол училищені бітіреді, Болгарияда өткен IX Бүкіләлемдік жастар мен студенттер фестиваліне жіберіледі. 1970 жылы София мен Анатолийде бала туады.
1971 жылы Украинада «Червона рута» атты фильм-концерт түсірілді. Көрерменнің ықыласына бөленген бұл фильмде София Ротару басты рөлде ойнаған. Бұған орай Черновцы филармониясы оны жұмысқа шақырады және «Червона рута» атты ансамбль ұйымдастырады.
Осы кезеңде әншінің украиналық сазгер Владимир Ивасюкпен ынтымақтастығы орнығады. Нәтижеде поп-музыканың сарынымен ойнайтын фольклорға еліктеген көптеген әндер жазылады.
1973 жылы София Ротару Болгарияда өткен «Алтын Орфей» байқауында екі ән орындап, бірінші сыйлыққа ие болды. Сол жылы оған Украин КСР-ң еңбегі сіңген әртісі атағы берілді. Сондай-ақ ол «Жыл әні» фестивалінің финалына қатысады. Бұл фестивальге содан бері үзбей қатысқан (2018 жылға дейін). Көптеген авторлар оған ән жаза бастайды.
1974 жылы ол Кишиневтегі Мемлекеттік өнер институтын бітіреді. Сол жылы Польшадағы Сопотта өткен ән фестивалінің лауреаты атанды.
1976 жылы ол Украин КСР-ң халық әртісі атанады. Германияға шақырылып, екі неміс әнінен тұратын винилді мини-альбом жаздырады, талай-талай концерт береді.
1980 жылы Токиодағы ән байқауында бірінші сыйлықты иеленді. Мәскеуде өткен Жазғы Олимпиадада екі жаңа әнін орындайды. Сол жылы «Қайдасың, махаббатым?» атты музыкалық көркем фильмінде басты рөлде түсті.
1983 жылы Канадада концерт береді. Осыдан кейін оған бес жылға КСРО-дан шығуға тиым салынды. Сол жылы Молдав КСР-ң халық әртісі атағы берілді.
1985 жылы оның «София Ротару» және «Нежная мелодия» атты екі күйтабағы КСРО-да ең көп таралыммен сатылып, әншіге «Алтын диск» сыйлығы берілді. Сол жылы Халықтар Достығы ордені де табысталды. Сондай-ақ «Сізді София Ротару шақырады» атты фильм-концерт шықты. Келесі жылы «Махаббат туралы монолог» деген музыкалық фильм көрсетілді.
1986 жылы София Ротару орыс композиторы Владимир Матецкиймен жұмыс істей бастайды, бұл әріптестік 15 жылға созылады. Екі жылдан кейін оған КСРО халық әртісі атағы берілді.
КСРО ыдырауынан кейін де оның шығармашылығы мен концерттік белсенділігі дами берді.
.jpg)
Кезекті «Жыл әні» фестивалінде ол «1996 жылдың үздік эстрадалық әншісі» болып танылды. 1997 жылы Қазақстанда өткен Азия дауысы фестиваліне қатысты.[4] Сол жылы оған Молдавияның Республика ордені берілді. Келесі жылдары да ол әртүрлі жүлделер мен атақтарға ие болып жүрді.
2002 жылы София Ротаруға Украина қаһарманы деген елдегі ең жоғарғы атақ берілді. Ал Ресей президенті оған Құрмет орденін сыйлады. Сол жылы әншінің «Я тебя по-прежнему люблю» атты жаңа альбомы және басқа да жинақтары шығады.[5] 2007 жылы оған Беларусь президентінің «Өнер арқылы — бейбітшілікке және түсінушілікке» сыйлығы табысталды.[6]
2010 жылы ол Украинадағы ең көп табыс түсірген әнші болды, сондай-ақ жалпы посткеңестік кеңістікте ең бай әртіс атанған кездері де көп болды.[7]
2021 жылы Украина президенті оған Украинаның ұлттық аңызы атты ерекшелік белгісін сыйлады.[8]
Дискография
өңдеу- 1972 — «Червона рута»
- 1973 — «Поёт София Ротару»
- 1974 — «София Ротару» (немесе «Баллада о скрипках»)
- 1976 — «София Ротару» (немесе «Лебединая верность»)
- 1977 — «Пісні Володимира Івасюка співає Софія Ротару»
- 1978 — «Deine Zärtlichkeit»
- 1978 — «София Ротару» (немесе «Родина моя»)
- 1979 — «Только тебе»
- 1981 — «Где ты, любовь?»
- 1981 — «София Ротару и Червона Рута»
- 1985 — «Нежная мелодия»
- 1987 — «Монолог о любви»
- 1987 — «Lavanda»
- 1988 — «Золотое сердце»
- 1991 — «Караван любви»
- 1995 — «Хуторянка»
- 1998 — «Люби меня»
- 2002 — «Я тебя по-прежнему люблю»
- 2004 — «Небо — это я»
- 2005 — «Я же его любила»
- 2008 — «Я — твоя любовь!»
- 2010 — «Я не оглянусь»
- 2014 — «Давай устроим лето»
- 2016 — «Зима»
Дереккөздер
өңдеу- ↑ Ротаруға қатысты Украина президентінің жарлығы, zakon.rada.gov.ua
- ↑ Сорокин Денис Аллегрова рыдала, Киркоров целовался: «Песня года» прошла без Пугачёвой и Ротару (орыс.). Московский комсомолец (4 декабря 2022).
- ↑ Какие звезды стали обладателями премии «Золотой граммофон-2017»? (орыс.).
- ↑ «Азия дауысы»: как гремел «Голос Азии» (орыс.).
- ↑ София Ротару. Я тебя по-прежнему люблю (орыс.). Ozon.ru. Тексерілді, 15 наурыз 2018.
- ↑ Contrasts of "Slavianski Bazaar" (13 July 2007).
- ↑ За 2010 год София Ротару заработала больше всех. Мұрағатталған 12 наурыздың 2016 жылы. // muz.ru
- ↑ Про нагородження відзнакою Президента України "Національна легенда України"
| Ортаққорда бұған қатысты медиа файлдар бар: София Ротару |