Тістестіру, үйлесу (лат. occlusio). Үстіңгі және астынғы тіс қатарларының тығыз қабысуы, бір-біріне дәл келуі. Тістердің үйлесуініңі физиологиялық және патологиялық түрлері бар.[1]

Дереккөздер өңдеу

  1. Стоматология терминдерінің орысша-қазақша түсіндірме сөздігі. – Алматы, Қазақстан, 1991. ISBN 5-615-00789-3