Ханс Георг Демельт
Ханс Джордж Демельт (Демелт) (нем. Hans Georg Dehmelt; 9 қыркүйек 1922, Гёрлиц, Германия — 7 наурыз 2017, Сиэтл, АҚШ[1]) — неміс-американдық физик, Физика саласындағы Нобель сыйлығының 1989 жылғы лауреаты — сыйлықтың жартысын Вольфганг Полмен бірге «жеке иондарды ұстау әдісін әзірлегені үшін» алды. Жүлденің екінші жартысын Норман Рамзей «жекелеген тербелмелі өрістер әдісін ойлап тапқаны және оны сутегі мазерінде және басқа атомдық сағаттарда пайдаланғаны үшін» алды.
| Ханс Георг Демельт | |
| нем. Hans Georg Dehmelt | |
| Сурет:HGDehmelt.jpg | |
| Туған күні | |
|---|---|
| Туған жері | |
| Қайтыс болған күні | |
| Қайтыс болған жері | |
| Азаматтығы | |
| Жұмыс орны | |
| Ғылыми дәрежесі |
доктор дәрежесі |
| Альма-матер | |
| Ғылыми жетекші |
Ганс Копферман және Peter Brix] |
| Марапаттары |
|
АҚШ Ұлттық ғылым академиясының мүшесі (1978).
Өмірбаяны
өңдеуБерлинде өсті. 1940 жылы университетке (Abitur) оқуға түсу емтиханынан кейін ол Вермахтқа, әуе шабуылына қарсы қорғаныс бөліміне шақырылды. Сталинград шайқасына қатысып, содан кейін Германияға оралды және әскери бағдарлама аясында Бреслау университетінде физиканы оқыды. 1944 жылы Батыс майданға жіберілді, ол жерде Арден шайқасы кезінде американдықтар тұтқынға алды.
1946 жылы босатылғаннан кейін ол Геттинген университетінде, оның ішінде Рихард Беккер, Ханс Копферман, Вернер Гейзенберг, Макс фон Лауэ, Вольфганг Пауль және Макс Планк сияқты ғалымдармен бірге оқуын жалғастырды. Планкты жерлеу кезінде табытын көтеріп жүргендердің бірі болды. 1948 жылы Томсондық масс-спектрометр тақырыбы бойынша диплом алды. 1950 жылы кандидаттық диссертациясын қорғады, содан кейін ол АҚШ-қа постдок ретінде шақырылды. 1952 жылы Сиэтлдегі Вашингтон университетіне ауысып, 1955 жылы доцент, 1958 жылы доцент және 1961 жылы профессор болды және сол жылы Америка азаматтығын алды. 2002 жылы зейнеткерлікке шықты.
Отбасы
өңдеуОл Ирмгард Лассовқа үйленді. Олардың Герд деген ұлы болды. Әйелі қайтыс болғаннан кейін ол екінші рет Диана Дундорға үйленді.
Ғылыми қызмет
өңдеу1956 жылы ол бірінші рет жоғары ажыратымдылықтағы спектроскопия үшін ион тұзақтарының артықшылықтарын сипаттады. Одан кейінгі жылдары ол осындай қақпандарды салудың негізін қалады. 1959 жылы ол 1 электронды магнетрон тұзағында (кейінірек Пеннинг тұзағы деп аталды) 10 секунд ұстай алды. 1973 жылы ол Дэвид Уайнленд және Фил Экстроммен бірге бір электронды ұзақ уақыт сақтауға және бір электронды генераторды құруға қол жеткізді. Одан кейінгі жылдары бұл әдісті жетілдіргені сонша, ол 1987 жылы электрон мен позитронның гиромагниттік қатынасын өте дәл өлшей алды.
1989 жылы физика бойынша Нобель сыйлығының лауреаты атанды (Вольфганг Паульмен бірге).
Марапаттары
өңдеу- Румфорд сыйлығы, Америка өнер және ғылым академиясы, 1985
- Физика бойынша Нобель сыйлығы, 1989
- Ұлттық ғылым медалі, Ұлттық ғылым қоры, АҚШ, 1995
Дереккөздер
өңдеу- ↑ King County deaths, March 13, 2017, http://www.seattlepi.com/local/obits/article/King-County-deaths-03-10-2017-10997885.php Источник. Басты дереккөзінен мұрағатталған 17 наурыз 2017.(қолжетпейтін сілтеме) Тексерілді, 15 наурыз 2017.
Сілтемелер
өңдеу- X. Демельт. «Тыныштықтағы оқшауланған субатомдық бөлшекпен тәжірибе». Нобель дәрісі // Физика ғылымдарының жетістіктері, 160 том, 12 шығарылым, желтоқсан 1990.
- Храмов Ю. А. Деммельт Ганс Георг // Физиктер : Өмірбаяндық анықтама / Ред. А.И. Ахиезер. — Бас. 2-ші, өңд. және тол. — М. : Ғылым, 1983. — Б. 318. — 400 б. — 200 000 дана.
- Нобель сайтынан ақпарат (ағыл.)
- Вашингтон университетінің серверіндегі Ханс Демельттің басты беті Мұрағатталған 7 мамырдың 2009 жылы. (ағыл.)