Қима

  1. Қима — бұйымды ойша жазықтықпен қиғанда шығатын фигураның кескіні. Сызбаны оқуды жеңілдету үшін және бұйымның пішінін оңай түсіну үшін қолданылатын шартты кескіндердің бірі. Онда бұйымның қиюшы жазықтықтан алдыңғы бөлігі, сондай-ақ қиюшы жазықтықтың арғы жағындағы бөлігі ескерілмейді. Қиманың шынайы шамасы сызылады және ол сызықталады (штрихуется). Қиманы қабаттасқан және оңашаланған деп екіге ажыратады.[1]
  1. Қима
    1. реттелген жиынды қиылыспайтын екі бөлік: бастапқы және соңғы бөліктер түрінде өрнектеу.
    2. Берілген бет пен өзге бет (оны қиюшы) үшін ортақнүктелер жиыны.

Алтын қима санын немесе ұзындығы -ға тең кесіндіні үлкен қосылғышы кіші қосылғышы мен бүтін қосылғышының геометриялық ортасы болатындай екі оң: және қосылғыштарына жіктеу, яғни

Дедекинд қимасы — бірінің (жоғары немесе оң) әрбір саны өзге кластың (төменгі және сол) әрбір санынан үлкен болатындай етіп рационал сандар жиындарын екі класқа ажырату.

Конустық қимадөңгелек конустық беттің жазықтықпен қиылысу сызығы; бұл сызық жазықтықтың орналасуына тәуелді түрде гипербола, парабола, эллипс, шеңбер немесе екі түзудің жиынтығы болады.

Нормал қима — беттің берілген нүктесінде оны нормал арқылы өтетін жазықтықпен қиюдан пайда болатын қима.

Дереккөздер

өңдеу
  1. Қазақ тілі терминдерінің салалық ғылыми түсіндірме сөздігі:Машинажасау. — Алматы: "Мектеп" баспасы, 2007. ISBN 9965-36-417-6