Геотермалдық электр станциясы

Геотермалдық электр станциясы (ГеоЭС) — Жер қойнауындағы ыстық су көздерінің жылу энергиясынан электр энергиясын өндіру және жылумен қамтамасыз ету үшін пайдаланатын жылу электр станциясы.[1] Қазіргі кезде температурасы 180 — 200°С және одан да жоғары су көздерінің энергиясын электр энергиясына түрлендіру тәсілі игерілген.

ГеоЭС, Филиппин

Геотермалдық электр станциясының құрамына жер бетіне бу-су қоспасын немесе аса қызған буды шығаратын бұрғылау ұңғымалары, газдық және хим. тазарту құрылғылары, электр энергет. жабдықтар, тех. сумен қамтамасыз ету жүйесі, т.б. енеді. Бұрғылау ұңғымаларынан келіп түсетін бу-су қоспасы алдымен бу мен суға айырылады. Бу бу турбинасына, ал ыстық су жылумен жабдықтау жүйесіне беріледі. Геотермиялық электр станциясы арзан әрі қарапайым, бірақ жер қойнауынан алынатын бу параметрлерінің төмен болуына байланысты оның тиімділігі отынмен жұмыс істейтін жылу электр ст-ларына қарағанда анағұрлым төмен болып келеді.

Геотермиялық электр станциясын термиялық суы жер бетіне жақын жатқан аймақтарда салғанда ғана өзін-өзі ақтайды. Ал ондай жерлер негізінде жанартаулы аймақтарда орналасқан. Геотермиялық электр стансасылары қазіргі кезде Исландияда, Жаңа Зеландияда, Папуада, Жаңа Гвинеяда, АҚШ-та, Ресейде және Италияда жұмыс істеуде. Қазақстанда Жаркентте (температурасы 100°С), Алматыда (65°С), Қызылқұмда (100°С), т.б. ыстық су көздері бар. Бірақ олардың параметрлерінің төмендігі Геотермиялық электр станциясын салу мақсатында қолдануға мүмкіндік бермейді. Оларды тек үйлер мен құрылыстарды жылыту және ыстық сумен қамтамасыз ету мақсаттары үшін пайдалану мүмкіндігі бар.

Дереккөздер өңдеу

  1. Қазақ тілі терминдерінің салалық ғылыми түсіндірме сөздігі: География және геодезия. — Алматы: "Мектеп" баспасы, 2007. — 264 бет. ISBN 9965-36-367-6