Палеоботаника
Палеоботаника (Грекше палео - көне) – қазба өсімдіктерді зерттейтін ғылым; ботаника мен палеонтология саласы. Геологиямен тығыз байланысты.
1946 ж. Қазақстан ғылым академиясының Зоология институтында палеобиология лаборатория ашылды. Қазір ол Палеоботаниканың аса маңызды мәселелерін зерттейді. Республика аумағындағы мезозой мен кайнозой флорасының дамуы жөнінде жалпы сұлба жасалды. Қаратаудағы юра, Шығыс Аралдағы соңғы бор, Зайсан қазаншұңқырындағы палеоцен, Ертіс маңындағы эоцен, Мұғалжар мен Оңтүстік Алтайға, Солтүстік Арал маңы мен Іле ойысына тән олигоцен, Торғай ойпаңы мен Солтүстік Тянь-Шаньдағы миоцен флоралары, сондай-ақ, палеозой флорасы сипатталды. Зоология институты жанындағы Табиғат музейінде қазба өсімдіктер коллекциясы жинақталған. Республикада Палеоботаника жетістіктері геол.-барлау жұмыстарында, геологиялық карталар мен сұлбалар жасау үшін пайдаланылады.[1][2]
Дереккөздер өңдеу
- ↑ “Қазақ Энциклопедиясы”, V-том
- ↑ Қазақ тілі терминдерінің салалық ғылыми түсіндірме сөздігі: Экология және табиғат қорғау / Жалпы редакциясын басқарған – түсіндірме сөздіктер топтамасын шығару жөніндегі ғылыми-баспа бағдарламасының ғылыми жетекшісі, педагогика ғылымдарының докторы, профессор, Қазақстан Республикасы Мемлекеттік сыйлығының лауреаты А.Қ.Құсайынов. – Алматы: «Мектеп» баспасы» ЖАҚ, 2002 жыл. – 456 бет. ISBN 5-7667-8284-5
| Бұл мақаланы Уикипедия сапа талаптарына лайықты болуы үшін уикилендіру қажет. |
|
Бұл — биология бойынша мақаланың бастамасы. Бұл мақаланы толықтырып, дамыту арқылы, Уикипедияға көмектесе аласыз. |