II Николай
II Николай, Николай Александрович Романов (18 мамыр 1868 жыл, Царское Село – 17 шілде 1918 жыл, Екатеринбург) — Ресей империясының соңғы императоры (1894–1917), III Александрдың үлкен ұлы.
| II Николай II Николай Александрович | ||||
 | ||||
 | ||||
| II Николайдың жеке елтаңбасы | ||||
| Лауазымы | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| 1 қараша 1894 — 15 наурыз 1917 | ||||
| Ізашары | III Александр | |||
| Ізбасары | лауазым ыдырады | |||
| ||||
| 1 қараша 1894 — 15 наурыз 1917 | ||||
| Ізашары | III Александр | |||
| ||||
| 1 қараша 1894 — 15 наурыз 1917 | ||||
| Ізашары | III Александр | |||
| Өмірбаяны | ||||
| Дүниеге келуі | 18 мамыр 1868 Царское село, Царское село уезі, Санкт-Петербург губерниясы, Ресей империясы | |||
| Қайтыс болуы | 17 шілде 1918 (50 жас) Екатеринбург, РКФСР | |||
| Династия | Романовтар | |||
| Әкесі | III Александр | |||
| Анасы | Мария Федоровна | |||
| Жұбайы | Александра Фёдоровна | |||
| Балалары | қыздары: Ольга Николаевна, Татьяна Николаевна, Мария Николаевна және Анастасия Николаевна ұлы: Алексей Николаевич | |||
| Әскери қызметі | ||||
| Қызмет еткен жылдары | 1887–1892 | |||
| Әскер түрі | Орыс Империялық әскері | |||
| Атағы |  Полковник
| |||
| Шайқасы | Бірінші дүниежүзілік соғысы | |||
| II Николай Ортаққорда | ||||
өңдеу  |
||||
.svg)
II Николай патшалық еткен кезең Ресей экономикасының жедел даму дәуіріне тура келді. Өнеркәсіптің шапшаң дамуы жұмысшы қозғалысының және шаруалар толқуының күшеюімен қатар жүрді. Николай ІІ дамып келе жатқан революциялық қозғалысқа қарсы армияны, полицияны, сотты пайдаланды, ұлтшылдық пен шовинизмді қоздырды, агрессиялық сыртқы саясат жүргізді, ал бұл саясат 1904–1905 жылдарғы орыс-жапон соғысына душар етті.
Орыс-жапон соғысында жеңілу елді 1905–1907 жылдардағы революцияға алып келді. Халық толқуынан жасқанған Николай ІІ кейбір жеңілдіктерге баруға мәжбүр болды. Саяси партиялар жария жұмыс істей бастады. Столыпиннің аграрлық реформасы жүргізіліп, Қазақстанның, Сібірдің, Орта Азияның жергілікті тұрғындары өз жерлерінен ығыстырылды. Мемлекеттік думаны құрды (1906 жылы).
Сыртқы саясатта Ресей Антанта елдерімен жақындасып, Германия мен оның одақтастарына қарсы 1-дүниежүзілік соғысқа (1914 – 1918) қатысты. Орасан зор соғыс шығындары елді қатты тұралатты. Жұмысшылардың бас көтерулері мен шаруалар толқуы қайта күшейді, 1916 жылы Орта Азия мен Қазақстанда ұлт-азаттық қозғалысы болып өтті.
Елдегі саяси дағдарыс 1917 жылы Ақпан төңкерісіне ұласты. Николай ІІ тақтан өз еркімен бас тартуға мәжбүр болды. Ол тұтқындалып, Тобольскіге, Қазан төңкерісінен кейін Екатеринбургке жіберілді. Азамат соғысы жылдарында Кеңес өкіметінің қаулысы бойынша Николай ІІ және оның отбасы мүшелері Екатеринбург қаласында атылды.[1]
Дереккөздер
өңдеу- ↑ А 31 Айбын. Энциклопедия. / Бас ред. Б.Ө.Жақып. - Алматы: «Қазақ энциклопедиясы», 2011. - 880 бет. ISBN 9965-893-73-Х
|
Бұл — мақаланың бастамасы. Бұл мақаланы толықтырып, дамыту арқылы, Уикипедияға көмектесе аласыз. Бұл ескертуді дәлдеп ауыстыру қажет. |
| Ортаққорда бұған қатысты медиа файлдар бар: Николай II |