Грекия
Грекия немесе Юнанстан (гр. Ελλάδα [eˈlaða] 
тыңдау, ежелгіде — гр. Ελλάς [eˈlas] тыңдау), ресми — Грек Республикасы немесе Юнан Республикасы (гр. Ελληνική Δημοκρατία [eliniˈci ðimokraˈti.a]) — Еуропа оңтүстігінде, Балқан түбегінде орналасқан мемлекет. Солтүстігінде Албаниямен, бұрынғы югославиялық Солтүстік Македониямен және Болгариямен, солтүстік-шығысында — Түркиямен шектеседі. Шығысы мен оңтүстігін Эгей теңізі, батысын — Ион теңізі шайып жатыр. Осы елді мекендейтін юнандар (гректер) атымен аталған.
Грекия, Грек Республикасы — Еуропаның оңтүстік-шығысында, Балқан түбегінің оңтүстігі мен соған шектесіп жатқан Ион, Жерорта және Эгей теңіздеріндегі ұсақ аралдарда орналасқан мемлекет. Жер аумағы — 132,0 мың км². Халқы — 10,3 млн. Астанасы — Афина қаласы (3,5 млн.). Тұрғындарының 95%-дан астамы гректер, қалғандары: түрік, албан, т.б. Ресми тілі — грек тілі. Халқының көпшілігі христиан дінінің православие тармағын ұстанады. Ел аумағы әкімшілік-аумақтық жағынан 51 номға бөлінеді. Үлкен қалалары: Салоники, Патрай, Ираклион, Волос. Ақша бірлігі — драхма. Мемлекет басшысы — президент. Заң шығарушы органы — бір палаталы парламент. 1975 ж. 11 маусымда қабылданған ел конституциясы бойынша, Грекия президент басқаратын парламенттік республика болып табылады (президентті парламент сайлайды). Ұлттық мерекесі — Тәуелсіздік күні (1821, 25 наурыз). Грекия жерінің басым бөлігі таулы-қыратты. Климаты жерортатеңіздік субэкваторлық. Қыс айларындағы орташа температура 4 — 11ӘС, ал жаз айларында 24 — 28ӘС. Өзендері шағын, суы аз. Жерінің 15%-ын орман алып жатыр. Жауын-шашын мөлшері 350 — 1500 мм аралығында.
Алғашқы грек мемлекеттері біздің заманымыздан бұрынғы 3-мыңжылдықта пайда болды. 395 жылдан ежелгі Грекия жері Византия империясына бағынды. 15 ғасырдан бастап Осман сұлтандығына қосылды. 1821 — 29 жылдардағы ұлт-азаттық қозғалысынан және 1828 — 29 жылдардағы орыс-түрік соғысынан кейін Грекия 1830 ж. тәуелсіздікке қол жеткізді. 1-дүниежүзілік соғыс кезінде Антанта жағында болды. 1941 ж. елді Германия мен Италия әскерлері басып алды. 2-дүниежүзілік соғыс аяқталысымен елде азамат соғысы басталды (1946 — 49). Ол аяқталған соң, 1952 ж. Грекия НАТО-ға мүше болды. 1967 ж. үкімет билігі әскери хунтаның қолына көшті. 1974 ж. болған жалпыхалықтық ереуілден кейін, әскерилер биліктен кетіп, демократиялық институттар қалпына келтірілді, жаңа конституция қабылданды. 1992 ж. қараша айында Грекия Еуропалық одаққа толық мүше болып қабылданды. Грекия — орташа дамыған индустриальды-аграрлы мемлекет. Жан басына шаққанда жылдық орташа табыс мөлшері — 7100 доллар Ұсақ жекеменшік кәсіпорындар да көп. Экономикасының жетекші салалары: тамақ, химия, тау-кен, металлургия өнеркәсіптері және цемент шығару. Кейінгі жылдары электроника мен кейбір машина түрін жасау тез дамып келеді. Ауыл шаруашылығында, негізінен, жүзім, жеміс-жидек, зығыр, дәнді дақылдар өсіріледі. Бұған қоса сауда флоты мен туризм жақсы дамыған. Грекия — сауда флоты жағынан дүние жүзіндегі жетекші елдердің бірі. Елге жыл сайын 10 млн-нан аса туристер келіп, қазынаға 4 млрд. доллардан аса кіріс кіргізеді. Негізгі сауда серіктестері: Германия, Италия, АҚШ, Франция, Сауд Арабиясы. 1992 ж. 1 қазанда Қазақстанмен дипломатиялық қатынастар орнатты.
Астанасы — Афина қаласы.
Батыс өркениеті бесігі болап танылған, тарихтағы алғашқы демократиялық мемлекет. 1981 жылдан бастап – ЕО, 1952-ден бастап — НАТО мүшесі.
Әкімшілік бөлінісӨңдеу
Бұрын Грекия 13 әкімшілік округке бөлінген, олар 54 номға (немесе префектураға) бөлінген. Сондай-ақ Грецияда бір автономиялық облыс – Афон (Қасиетті Тау) – Афон тауы аймағында – 20 Атос монастырының өкілдерінің кеңесі басқаратын монастырлық мемлекет болды. Нағыз өзін-өзі басқару номендік және кішігірім құрылымдар – муниципалитеттер деңгейінде болды. Муниципалитеттің басында әкім болды, ал номеннің басында губернатор болды.
Дегенмен, 2011 жылдың 1 қаңтарынан бастап Калликратис бағдарламасына (Заң 3852/2010) сәйкес Грекияның әкімшілік жүйесі түбегейлі қайта қаралды. Бұрынғы 13 облыс, 54 префектура және 1033 муниципалитеттер мен қауымдастықтар жүйесі орталықтандырылмаған 7 әкімшілікпен, 13 аймақпен және 325 муниципалитетпен ауыстырылды. 2010 жылдың 7 қарашасы мен 14 қарашасына белгіленген бірінші сайлаудан бері аймақтар мен муниципалитеттер толық өзін-өзі басқаруға көшті. Орталықтандырылмаған әкімшіліктерді Грекия Үкіметі тағайындайтын Бас хатшы басқарады. Қасиетті Таудың автономды монастырлық мемлекеті бұл реформалардан құтылды.
| № | Орталықтандырылмаған басқару | Адм. орталық | Кіретін перифериялар | Аумағы, км² |
Тұрғыны, адам (2011)[5] |
Тығыздығы, адам/км² |
Карта | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Аттика | Афины | Аттика | 3808 | 3 827 624 | 1005,15 | 
| |
| 2 | Македония және Фракия | Салоники | Орталық Македония, Шығыс Македония және Фракия | 32 968 | 2 490 051 | 75,53 | ||
| 3 | Эпир және Батыс Македония | Янина | Эпир, Батыс Македония | 18 654 | 620 545 | 33,27 | ||
| 4 | Фессалия және Орталық Грекия | Лариса | Фессалия, Орталық Грекия | 29 586 | 1 280 152 | 43,27 | ||
| 5 | Пелопоннес, Батыс Грекия және Ион аралдары | Патры | Пелопоннес, Батыс Грекия, Ион аралдары | 29 147 | 1 465 554 | 50,28 | ||
| 6 | Эгей аралдары | Пирей | Солтүстік Эгей аралдары, Оңтүстік Эгей аралдары | 9122 | 508 206 | 55,71 | ||
| 7 | Крит | Ираклион | Крит | 8336 | 623 065 | 74,74 | ||
| Қасиетті Таудың автономды монастырлық мемлекеті | Карье | Ерекше мәртебе және жеке визалық режим | 336 | 2416 | 7,20 | |||
| Всего | 131 957 | 10 815 197 | 81,96 |
ДереккөздерӨңдеу
- ↑ {{cite web}} үлгісіндегі title= параметрін жазу керек. (грек) (PDF) (20 March 2014). Тексерілді, 25 қазан 2016.
- ↑ Announcement of the results of the 2011 Population Census for the Resident Population. Hellenic Statistical Authority (28 December 2012). Басты дереккөзінен мұрағатталған 13 қараша 2013. Тексерілді, 24 тамыз 2013.
- ↑ a b c d Report for Selected Countries and Subjects. IMF (15 October 2019).
- ↑ Table 2. Human Development Index Trends, 1990-2017. New York: United Nations Development Programme (14 September 2018). Тексерілді, 20 қыркүйек 2018.
- ↑ Announcement of the demographic and social characteristics of the Resident Population of Greece according to the 2011 Population - Housing Census. (ағыл.) (PDF). Piraeus: Hellenic Statistical Authority (23 August 2013). Басты дереккөзінен мұрағатталған 25 желтоқсан 2013.(қолжетпейтін сілтеме) Тексерілді, 24 тамыз 2013.